U-2518

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-2518
Ilustracja
Historia
Stocznia

Blohm und Voss

Położenie stępki

sierpień 1944

Wodowanie

październik 1944

 Kriegsmarine
Nazwa

U-2518

Wejście do służby

listopad 1944

Wycofanie ze służby

maj 1945

 Marine nationale
Nazwa

Roland Morillot

Wejście do służby

1946

Wycofanie ze służby

1967

Los okrętu

złomowany w 1969

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

nawodna: 1621 t
podwodna: 1819 t
całkowita: 2100

Długość

76,7 m

Szerokość

6,6 m

Napęd
2 silniki wysokoprężne MAN M6V40/46KBB o mocy 4000 KM, 2 silniki elektryczne o mocy 5400 KM, 2 wyciszone silniki elektryczne o mocy 222 KM, 2 śruby napędowe
Prędkość

nawodna: 15,5 w.
podwodna 17,2 w.

Zasięg

na powierzchni: 15.500 Mm przy 10 w.
pod wodą: 340 Mm przy 5 w.

Uzbrojenie
2 podwójne działka przeciwlotnicze 20 mm
6 wyrzutni torpedowych na dziobie, 23 torpedy.
Załoga

57

U-2518 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu XXI z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1944 roku; po wojnie przejęty przez Francję. Jeden z 8 okrętów tego typu, które przetrwały wojnę[1].

Dzięki bardzo dużej pojemności akumulatorów, nowej opływowej linii kadłuba - pozbawionego występów oraz działa, jednostka była jednym z pierwszych okrętów podwodnych w historii zdolnych do rozwijania pod wodą prędkości większej niż na powierzchni. Te same cechy umożliwiały jej znacznie dłuższe niż dotąd pływanie podwodne.

Zamówienie na budowę okrętu zostało złożone w stoczni Blohm & Voss w Hamburgu. Rozpoczęcie budowy okrętu miało miejsce 16 sierpnia 1944. Wodowanie nastąpiło 4 października 1944, wejście do służby 4 listopada 1944. Jedynym dowódcą był Oblt. (potem Kptlt.) Friedrich Weidner.

Okręt odbywał szkolenie w 31. Flotylli, od 1 kwietnia służył w 11. Flotylli jako okręt bojowy. Nie odbył żadnego patrolu bojowego, nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.

Poddany w Horten (Norwegia) w maju 1945. Przebazowany do Oslo, potem do portu Lisahally (Irlandia Północna), który osiągnął 7 czerwca 1945. Przekazany Francji 14 lutego 1946, wcielony do marynarki francuskiej jako Roland Morillot, później Q426. Wycofany w październiku 1967, złomowany w 1969.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pozostałe to: U-2513, U-2529, U-3008, U-3017, U-3035, U-3041, U-3515. Dodatkowo U-2540 został podniesiony z dna w 1957 i wcielony do Bundesmarine jako jednostka doświadczalna.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • www.uboat.net: U-2518. [dostęp 2009-03-05]. (ang.).
  • www.ubootwaffe.net: U-2518. [dostęp 2009-03-05]. (ang.).