U-85 (1941)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
U-85
ilustracja
Historia
Stocznia

Flender-Werke, Lubeka

Położenie stępki

18 grudnia 1939

Wodowanie

10 kwietnia 1941

 Kriegsmarine
Wejście do służby

7 czerwca 1941

Zatopiony

14 kwietnia 1942

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 753 t
w zanurzeniu 857 t

Długość

66,5 m

Szerokość

6,20 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,8 w.
w zanurzeniu 8 w.

Zasięg

na powierzchni 9700 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 90 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 33 min TMB lub 22 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

45

U-85 – niemiecki okręt podwodny typu VII B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Podczas pierwszego patrolu bojowego (sierpień – wrzesień 1941) U-85 w ramach wilczego stada Markgraf atakował konwój SC-42. Zatopił wówczas brytyjski frachtowiec „Thistleglen” (4.748 BRT), ale kontratak kanadyjskich jednostek eskorty spowodował tak poważne uszkodzenia, że U-Boot musiał przerwać patrol i powrócić do bazy.

W czasie czwartego patrolu, który miał miejsce u wybrzeży Ameryki Północnej (operacja Paukenschlag), 14 kwietnia 1942 roku w pobliżu przylądka Hatteras wynurzony U-85 został wykryty przez niszczyciel USS „Roper”. Próba ucieczki pod osłoną ciemności na głębsze wody zakończyła się niepowodzeniem, ponieważ amerykańska jednostka wyposażona była w radar. W tej sytuacji dowódca U-Boota wydał decyzję o samozatopieniu okrętu. Niszczyciel rozpoczął ostrzał artyleryjski i z broni maszynowej. Mimo że nieprzyjacielski okręt tonął, zrzucono jeszcze 11 bomb głębinowych, które zabiły wszystkich znajdujących się w wodzie rozbitków. Podejmowane później próby dotarcia do wnętrza wraku a nawet jego wydobycia celem uzyskania informacji wywiadowczych okazały się nieskuteczne z powodu znacznych zniszczeń kadłuba spowodowanych przez bomby głębinowe.

U-85 odbył 4 patrole bojowe, spędzając na morzu 137 dni. Zatopił 3 statki o łącznej pojemności 15.060 BRT. Był to pierwszym niemieckim okrętem podwodnym zatopionym podczas operacji Paukenschlag.

Od końca lat 60. wrak stał się celem nurkowań. W 2003 roku wydobyto z niego maszynę szyfrującą Enigma, która obecnie eksponowana jest w muzeum w Hatteras.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]