Ucho Mozarta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rycina z 1898 roku pokazująca anomalię budowy ucha u syna Mozarta

Ucho Mozarta – mała anomalia ucha zewnętrznego, polegająca na poszerzeniu i rozciągnięciu do tyłu górnej części małżowiny (zrośnięciu się grobelki ucha z obrąbkiem)[1]. Nie pociąga za sobą żadnych następstw i jako izolowana wada stanowi ledwo zauważalny defekt kosmetyczny.

Nazwa tej anomalii pochodzi od Wolfganga Amadeusa Mozarta, którego lewe ucho miało mieć taką właśnie wadę. Według badaczy życia kompozytora mogła to być tylko plotka mająca potwierdzić ojcostwo Mozarta względem jego syna, który też posiadał tę anomalię[2]; niemniej, termin ucha Mozarta pozostaje w użyciu[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paton A, Pahor AL, Graham GR. Looking for Mozart ears. „British Medical Journal”. 293 (6562), s. 1622–1624, 1986. PMID: 3101944. 
  2. Human Malformations and Related Anomalies. Oxford University Press, 2005 ISBN 0-19-974808-X
  3. Lech Korniszewski: Dziecko z zespołem wad wrodzonych. Diagnostyka dysmorfologiczna. Wyd. II. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2005. ISBN 83-200-3042-0.
  4. Otorynolaryngologia praktyczna. Podręcznik dla studentów i lekarzy. Tom I. Grzegorz Janczewski (red.). Gdańsk: Via Medica, 2007, s. 71. ISBN 978-83-60072-75-2.