Ukośna Szczelina Dolna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ukośna Szczelina Dolna
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

gmina Liszki
Wąwóz Półrzeczki

Właściciel

Lasy Państwowe

Długość

8 m

Deniwelacja

2

Wysokość otworów

320 m n.p.m.

Ekspozycja otworów

ku NW

Kod

J.GT-03.22

Położenie na mapie gminy Liszki
Mapa konturowa gminy Liszki, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Ukośna Szczelina Dolna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Ukośna Szczelina Dolna”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Ukośna Szczelina Dolna”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Ukośna Szczelina Dolna”
Ziemia50°04′46″N 19°42′20″E/50,079444 19,705556
Strona internetowa

Ukośna Szczelina Dolna, Schronisko w Wąwozie Na Łopiankach II – szczelina w górnej części wąwozu Półrzeczki, na północ od wsi Mników w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Liszki[1]. Pod względem geograficznym znajduje się na Garbie Tenczyńskim, na południowym skraju Wyżyny Krakowsko- Częstochowskiej[2].

Ukośna Szczelina Górna (po lewej) i Dolna (po prawej)

Opis obiektu[edytuj | edytuj kod]

Szczelina znajduje się w narożnej skale w orograficznie lewym zboczu wąwozu, na wysokości ok. 5 m nad dnem doliny, w odległości około 150 m od autostrady A4. W miejscu tym dolina zakręca. W jej prawych zboczach, naprzeciwko Ukośnej Szczeliny Dolnej znajduje się otwór jaskini Meander w Wąwozie Półrzeczki[1].

Szczelina powstała na ukośnym pęknięciu ciosowym. Od otworu północnego ciągnie się na skalnej grzędzie o wysokości około 1 m ciasny korytarz w postaci rynny dennej. Szczelina powstała w strefie aeracji w skałach wapiennych pochodzących z jury późnej. Na jej dnie znajduje się gruba warstwa liści z niewielką domieszką gliny. Nacieków brak. Szczelina jest sucha i w całości widna. Jej ściany porastają glony, porosty i mchy. Ze zwierząt obserwowano pająki sieciarze jaskiniowe[1].

Jako Schronisko w wąwozie Na Łopiankach II wymienili ją w zestawieniu jaskiń w 1986 r. A. Górny i M. Szelerewicz[3]. Dokumentację jaskini opracowali A. Górny i P. Malina w październiku 1999 r. Plan sporządził A. Górny[1].

W tej samej narożnej skale, tuż powyżej Ukośnej Szczeliny Dolnej znajduje się Ukośna Szczelina Górna[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Andrzej Górny, M. Szelerewicz, Ukośna Szczelina Dolna, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-01-15].
  2. Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa, Wyd. Naukowe PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2
  3. M. Szelerewicz, A. Górny, Jaskinie Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej. Warszawa-Kraków: Wydawnictwo PTTK Kraj, 1986, s. 200