Ulica Antoniego Mackiewicza w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Antoniego Mackiewicza w Warszawie
Stara Praga
Ilustracja
Ulica Mackiewicza przy ul. Targowej
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Przebieg
ul. Targowa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Antoniego Mackiewicza w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Antoniego Mackiewicza w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Antoniego Mackiewicza w Warszawie”
Ziemia52°14′58,7″N 21°02′41,6″E/52,249639 21,044889

Ulica Antoniego Mackiewicza – ulica w dzielnicy Praga-Północ w Warszawie.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Jej przebieg ustalono w roku 1933, jako drogę dojazdową do nowo wytyczonych parceli należących do Józefa Holtorffa; zachował on jedynie działkę u zbiegu z Targową, pozostałe sprzedał pod zabudowę. Nazwa ulicy funkcjonuje od 1 stycznia 1938 roku[1]. Upamiętnia powstańca styczniowego Antoniego Mackiewicza[2].

Z powodu przebiegu wzdłuż nasypu Kolei Warszawsko-Terespolskiej i kolei średnicowej ulica zyskała zabudowę tylko lewej, nieparzystej pierzei. Biegnie od ulicy Targowej i kończy się ślepo przy terenach kolejowych.

Z czterech wystawionych budynków wyróżnia się kamienica pod nr 1, zbudowana dla Józefa Holtorffa i Henryka Bieleckiego w latach 1936–1937 według projektu Bolesława Szmidta. Kamienica jest rzadkim na terenie dzielnicy przykładem późnego funkcjonalizmu. Jej dynamiczna fasada otrzymała zaokrąglony prawy narożnik, ponad którym znajduje się taras z balustradą złożoną z poziomych, grubych prętów, przeciętych elementem w kształcie litery V.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 340. ISBN 83-86619-97X.
  2. Dorota Wilkiewicz: Ulice i uliczki naszej Pragi. Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Pragi, 1999, s. 62. ISBN 83-906889-2-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]