Ulica Bożego Miłosierdzia w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Bożego Miłosierdzia
Stare Miasto
Ilustracja
Widok na wschód od skrzyżowania z ulicą Felicjanek
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

50 m

Przebieg
ul. Felicjanek
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Bożego Miłosierdzia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Bożego Miłosierdzia”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Bożego Miłosierdzia”
Ziemia50°03′31,5″N 19°55′46,2″E/50,058750 19,929500

Ulica Bożego Miłosierdzia w Krakowie – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Nowym Świecie.

Łączy ulicę Felicjanek z ulicą Smoleńsk. Jest jednojezdniowa.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica powstała pod koniec XIX wieku. Obecną nazwę Rada Miasta Krakowa nadała ulicy w 1907 roku[1]. Otoczona jest ona z dwóch stron kościołem pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia, istniejącego od 1646 roku. Na początku XIX wieku, nazwę ulicy Bożego Miłosierdzia nosiła dzisiejsza ulica Smoleńsk[1].

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Ulica Bożego Miłosierdzia przebiega przez teren Nowego Światu, wchodzącego w skład krakowskiej Dzielnicy I Stare Miasto na całej swojej długości[1].

Numeracja budynków rozpoczyna się od północnego wjazdu na ulicę. Ulica rozpoczyna swój bieg jako sięgacz, zaś kończy się przy skrzyżowaniu z ul. Felicjanek. Ulica mierzy około 50 metrów długości[1].

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

Po północnej stronie ulicy:

Po południowej stronie ulicy:

  • ul. Bożego Miłosierdzia 4 – kamienica wybudowana w XIX wieku.
  • ul. Bożego Miłosierdzia 6 (róg z ul. Felicjanek 4) – kamienica wybudowana w 1890 roku.

Opracowano na podstawie źródła:[2]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 31. ISBN 83-85579-48-6.
  2. Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2023-12-14]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995. ISBN 83-85579-48-6.
  • Kieszonkowy Atlas Krakowa (wersja z 2007)