Ulica Bożego Miłosierdzia w Krakowie
Stare Miasto | |||||||
Widok na wschód od skrzyżowania z ulicą Felicjanek | |||||||
Państwo | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||
Miejscowość | |||||||
Długość |
50 m | ||||||
Przebieg | |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Krakowa | |||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |||||||
50°03′31,5″N 19°55′46,2″E/50,058750 19,929500 |
Ulica Bożego Miłosierdzia w Krakowie – ulica w Krakowie, w dzielnicy I, na Nowym Świecie.
Łączy ulicę Felicjanek z ulicą Smoleńsk. Jest jednojezdniowa.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Ulica powstała pod koniec XIX wieku. Obecną nazwę Rada Miasta Krakowa nadała ulicy w 1907 roku[1]. Otoczona jest ona z dwóch stron kościołem pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia, istniejącego od 1646 roku. Na początku XIX wieku, nazwę ulicy Bożego Miłosierdzia nosiła dzisiejsza ulica Smoleńsk[1].
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Ulica Bożego Miłosierdzia przebiega przez teren Nowego Światu, wchodzącego w skład krakowskiej Dzielnicy I Stare Miasto na całej swojej długości[1].
Numeracja budynków rozpoczyna się od północnego wjazdu na ulicę. Ulica rozpoczyna swój bieg jako sięgacz, zaś kończy się przy skrzyżowaniu z ul. Felicjanek. Ulica mierzy około 50 metrów długości[1].
Zabudowa[edytuj | edytuj kod]
Po północnej stronie ulicy:
- ul. Bożego Miłosierdzia 1 – zabytkowy Kościół Bożego Miłosierdzia, zbudowany w 1624 roku. 5 maja 1931 roku wpisany do rejestru zabytków nieruchomych pod numerem A-73.
Po południowej stronie ulicy:
- ul. Bożego Miłosierdzia 4 – kamienica wybudowana w XIX wieku.
- ul. Bożego Miłosierdzia 6 (róg z ul. Felicjanek 4) – kamienica wybudowana w 1890 roku.
Opracowano na podstawie źródła:[2]
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
ul. Bożego Miłosierdzia 1 Kościół Bożego Miłosierdzia (1624)
-
ul. Bożego Miłosierdzia 4 Kamienica (XIX w.)
-
ul. Bożego Miłosierdzia 6 Kamienica (1890)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995, s. 31. ISBN 83-85579-48-6.
- ↑ Gminna ewidencja zabytków – Kraków. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej [on-line]. bip.krakow.pl. [dostęp 2023-12-14]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Elżbieta Supranowicz: Nazwy ulic Krakowa. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, 1995. ISBN 83-85579-48-6.
- Kieszonkowy Atlas Krakowa (wersja z 2007)