Ulica Józefa Strusia w Poznaniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Józefa Strusia
Łazarz
Ilustracja
Kamienica przy ul. Strusia 3-3a
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Długość

170 m

Przebieg
światła ul. Stanisława Wyspiańskiego, ul. Głogowska 0 m
ul. Antoniego Małeckiego 100 m
ul. Graniczna 170 m
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Józefa Strusia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „ulica Józefa Strusia”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Józefa Strusia”
Ziemia52°23′48,1″N 16°54′13,1″E/52,396700 16,903645

Ulica Strusia – ulica na poznańskim Łazarzu, na obszarze jednostki pomocniczej Osiedle Św. Łazarz, łącząca ul. Głogowską z ul. Graniczną, biegnąca ze wschodu na zachód. Przed 1920 r. nosiła niemiecką nazwę Parkstraße (ul. Parkowa). Obecna nazwa ulicy upamiętnia burmistrza i doktora medycyny z XVI w., Józefa Strusia.

Zabudowa[edytuj | edytuj kod]

Przy ul. Głogowskiej przetrwał neogotycki budynek szkolny z 1889 r., przebudowany w wyniku zniszczeń wojennych (dawna powszechna szkoła męska im. Antoniego Małeckiego). Pod numerem 3-3a wznosi się trzypiętrowa neogotycka kamienica Margarety Grüder z 1898 r. o ceglanej elewacji z balkonami wspartymi na wydatnych machikułowych wspornikach, zaprojektowana przez Hermana Böhmera i Paula Preula. W 1935 r. należała ona do Oskara Stillera, podobnie jak większość domów przy tej ulicy. Na rogu ulic Strusia i Małeckiego (która jest jedyną przecznicą) w okresie międzywojennym mieściło się małe kino "Wilson", nazwane od niedalekiego Parku Wilsona. Po drugiej stronie ul. Małeckiego wznosi się eklektyczna kamienica z narożnym wykuszem oraz interesującą neogotycką i secesyjną ceramiczną dekoracją elewacji. Przy ul. Strusia 9 mieszkał prof. Edward Klich, kiedyś miała tam siedzibę TVP Poznań, a obecnie budynek mieści m.in. konsulat honorowy Królestwa Danii.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zbigniew Zakrzewski, Ulicami mojego Poznania. Przechadzki z lat 1918-1939, Józef Skoracki (ilustr.), Poznań: Wydaw. Poznańskie, 1985, ISBN 83-210-0413-X, OCLC 69370432.
  • Magdalena Warkoczewska, Św. Łazarz. Wystawa w Muzeum Historii Miasta Poznania w Ratuszu, październik – grudzień 1998, Poznań, Muzeum Narodowe, 1998, ISBN 83-85296-53-0 ("Ulice i zaułki dawnego Poznania")
  • Jakub Skutecki, Poznań na widokówkach z lat 1893-1918. Ze zbiorów Biblioteki Uniwersyteckiej w Poznaniu, Poznań, UAM, 2000, ISBN 83-903870-9-3
  • Poznań. Przewodnik po zabytkach i historii, red. meryt. i oprac. tekstów Janusz Pazder, Poznań, Wydaw. Miejskie, 2003, ISBN 83-87847-92-5
  • Poznań. Spis zabytków architektury, oprac. Jolanta Bielawska-Pałczyńska, Poznań, Urząd Miasta Poznania, 2004, ISBN 83-89525-07-0
  • Atlas architektury Poznania, pod red. Janusza Pazdera, Poznań, Wydaw. Miejskie, 2008, ISBN 978-83-7503-058-7

Galeria[edytuj | edytuj kod]