Ulica Kolska w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Kolska w Warszawie
Powązki
Ilustracja
Ulica Kolska, widok w kierunku zachodnim
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Przebieg
ul. Okopowa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ulica Kolska w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Kolska w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Kolska w Warszawie”
Ziemia52°15′03,1″N 20°58′43,4″E/52,250861 20,978722

Ulica Kolska – ulica w warszawskiej dzielnicy Wola, biegnąca od ul. Okopowej do muru cmentarza żydowskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Ulica została wytyczona około 1925 jako gospodarcze i komunikacyjne zaplecze ul. Spokojnej[1]. Jej nazwa została nadana uchwałą Rady Miejskiej z dnia 27 września 1926[2].

W 1929 odnotowano istnienie zabudowy na czterech posesjach, z czego trzy przyporządkowane były numeracji ulicy Kolskiej[1]. W latach 20. powstała tam wytwórnia asfaltu i smoły braci F. i J. Cyganów, przypisano ją jednak do numeracji ul. Spokojnej[1]. Pozostałe parcele w okresie międzywojennym zajmowały ogrody i nieużytki[1].

W czasie powstania warszawskiego, 11 sierpnia 1944, na ul. Spokojnej został odcięty pluton „Felek” wchodzący w skład batalionu „Zośka”[3]. Podczas odwrotu przez ogrody przy ul. Kolskiej dostał się on pod ostrzał przez Niemców atakujących od strony cmentarza Powązkowskiego[3]. Poległo kilkunastu powstańców, wśród nich dowódca plutonu Konrad Okolski ps. Kuba[3].

W czasie II wojny światowej zabudowa ul. Kolskiej nie została zniszczona[1].

Od 1964 pod nr. 2/4 ma siedzibę utworzona w 1956 Izba Wytrzeźwień w m.st. Warszawie[4]. Z tego względu adres „Kolska” wśród warszawiaków został powiązany ze stanami upojenia alkoholowego czy alkoholizmem[5] i w tym kontekście występuje np. w piosenkach Staśka Wielanka „Ja samokrytycznie” (Na Kolskiej już izba mnie zna) czy zespołu Endefis „Przez to wszystko jesteśmy obojętni” (co drugą noc kima na Kolskiej). W 2009 nazwę izby zmieniono na Stołeczny Ośrodek dla Osób Nietrzeźwych[6]. Zapewnia on pobyt osobom z terenu Warszawy doprowadzanym do stanu wytrzeźwienia (Dział Izba Wytrzeźwień) lub deklarującym przerwanie ciągu alkoholowego (Dział Przerywania Ciągów Alkoholowych)[7].

Pod nr. 13 ma siedzibę Pracownia Cieczy Instytutu Technicznego Wojsk Lotniczych[8], a pod nr. 12 wzniesiono nową siedzibę Naukowej i Akademickiej Sieci Komputerowej – Państwowego Instytutu Badawczego[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 6. Kępna-Koźmińska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 88. ISBN 83-88372-04-4.
  2. Uchwała Rady Miejskiej z dnia 27 września 1926 r. w sprawie nazw ulic w Cytadeli i w mieście. „Dziennik Zarządu Miasta Stołecznego Warszawy”. nr 67/68, s. 1-3, 1926-10-20. 
  3. a b c Adam Borkiewicz: Powstanie warszawskie. Zarys działań natury wojskowej. Warszawa: Instytut Wydawniczy „Pax”, 1969, s. 150.
  4. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 282. ISBN 83-01-08836-2.
  5. Krzysztof Gottesman, Apartamenty na Kolskiej, generalicja na Stawkach, „Pamięć.pl”, 2 (47)/2016, Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Scigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2016, s. 8–9.
  6. Uchwała nr LXVII/2101/2009 Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie zmiany nazwy i statutu Izby Wytrzeźwień w m.st. Warszawie. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego nr 221 poz. 7005 [on-line]. edziennik.mazowieckie.pl, 30 grudnia 2009. [dostęp 2018-11-28].
  7. Stołeczny Ośrodek dla Osób Nietrzeźwych. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl, 13 kwietnia 2018. [dostęp 2018-11-28].
  8. Dane Instytutu. [w:] Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych [on-line]. itwl.pl. [dostęp 2018-11-29].
  9. Wydarzenia 2016. Nowa siedziba NASK. nask.pl. [dostęp 2018-11-28].