Ulica Smoleńska w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Smoleńska w Warszawie
Targówek Mieszkaniowy
Ilustracja
Ulica Smoleńska od św. Wincentego w stronę Świdnickiej.
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miejscowość

Warszawa

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Ulica Smoleńska w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Smoleńska w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Smoleńska w Warszawie”
52,27009°N 21,04291°E/52,270090 21,042910
Ulica Smoleńska róg Świdnickiej. Przykład zabudowy ulicznej z kilku epok.

Ulica Smoleńska w Warszawie – jedna z ulic Targówka Mieszkaniowego prowadząca od ulicy Heleny Junkiewicz do ulicy św. Wincentego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotnie była to jedna z dróg gruntowych na skraju Folwarku Targówek i kolonii Targówek 1b prowadząca od Drogi Lampego do obecnej ulicy św. Wincentego. W pierwszym ćwierćwieczu XX wieku nazwa arterii ulegała zmianom. Przed przyłączeniem Targówka do Warszawy była nazywana Piaskowską tudzież Piaszczystą ponieważ dochodziła do złóż piasku[1]. Po 1916 roku została przemianowana na Warszawską[2]. Obecna nazwa pojawiła się na planie Warszawy w 1920 roku i wywodzi się od miejscowości Smoleńsk w Rosji[3]. Przed 1923 rokiem arteria została przedłużona do Radzymińskiej[4].

W 1930 roku było przy Smoleńskiej zaledwie 7 posesji, w tym 6 po stronie nieparzystej[5]. Rozwój ulicy nastąpił zwłaszcza po 1933 roku kiedy otwarto linię tramwajową zmierzającą do Cmentarza Bródnowskiego[1]. W 1939 roku było 20 posesji, większość z nich zlokalizowana była na odcinku od Witebskiej do św. Wincentego[6].

W okresie powojennym, w związku z budową na Targówku nowych osiedli mieszkaniowych, rozbiórce uległa cała nieparzysta strona Smoleńskiej. Po stronie parzystej, w pobliżu ulicy św. Wincentego oraz na odcinku pomiędzy Świdnicką a Witebską, zachowało się kilka przedwojennych kamienic i domów. W 1963 roku jako pierwsza arteria w dzielnicy otrzymała nawierzchnię z asfaltu. U zbiegu ulic św. Wincentego i Smoleńskiej mieściła się pierwsza powojenna przychodnia zdrowia dla mieszkańców Targówka[7]. Około 1978 roku dawny fragment arterii od Witebskiej do Radzymińskiej został zlikwidowany, ulica zyskała natomiast odcinek biegnący łukiem do nowo powstałej ulicy Heleny Junkiewicz. W tym okresie wzniesiono tam pierwsze wielopiętrowe bloki mieszkalne[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Jerzy Kasprzycki, Korzenie miasta, t. 3 Praga, Warszawa: wyd. Veda, 1998, s. 20, 81-82, 118.
  2. Plan Stołecznego miasta Warszawy, Mapster. Mapy archiwalne Polski i Europy Środkowej, Warszawa 1918 [dostęp 2019-08-13].
  3. Plan Wielkiej Warszawy, Warszawa: Zakład Litograficzny Feliksa Kasprzykiewicza, 1920 [dostęp 2019-08-14].
  4. Plan Wielkiej Warszawy, Warszawa: Nakład Zakładów Sztuki Graficznej „Towarzystwo Technograf”, 1923 [dostęp 2019-08-13].
  5. Książka informacyjno-adresowa Cała Warszawa, Warszawa 1930, Dział VI, s. 89.
  6. Księga adresowo-gospodarcza miasta stołecznego Warszawy, cz. 3e. Spis właścicieli domów w mieście stołecznym Warszawie, Warszawa 1939, s. 140.
  7. Tadeusz Motel, Targówek – peryferyjne osiedle mieszkaniowe 1916-1965, „Rocznik Warszawski”, t. IX, Warszawa 1969, s. 304, 315, 317.
  8. Targówek na starych mapach [online], www.targowek.info, 6 kwietnia 2012 [dostęp 2019-08-13].