Ulica gen. Leopolda Okulickiego w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica Generała Leopolda Okulickiego
Mistrzejowice, Bieńczyce, Wzgórza Krzesławickie
Ilustracja
Widok ulicy w kierunku północno-wschodnim na odcinku pomiędzy osiedlami Strusia a Kombatantów.
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

2,5 km

Przebieg
al. gen. W. Andersa, al. gen. T. Bora-Komorowskiego
ul. W. Czaplickiego
Planty Bieńczyckie
ul. S. Mikołajczyka
ul. Kupały
ul. Królowej Marysieńki
ul. Fatimska, ul. Mistrzejowicka
Dłubnia
ul. Zakładowa
ul. Nowolipki
ul. K. Łowińskiego, ul. Zesławicka
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Generała Leopolda Okulickiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Generała Leopolda Okulickiego”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Generała Leopolda Okulickiego”
Ziemia50°05′42,0″N 20°01′13,0″E/50,095000 20,020278

Ulica gen. Leopolda Okulickiego – ulica w Krakowie przebiegająca przez dzielnice Mistrzejowice, Bieńczyce i Wzgórza Krzesławickie.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Swój przebieg rozpoczyna na skrzyżowaniu z aleją gen. Andersa i aleją gen. Bora-Komorowskiego w trójkącie osiedli Strusia, Kombatantów i Dywizjonu 303. Na początku biegu od wspomnianego skrzyżowania aż do mostu na rzece Dłubni stanowi granicę pomiędzy dzielnicami Mistrzejowice i Bieńczyce. Za mostem do skrzyżowania z ulicą Nowolipki jest granicą pomiędzy dzielnicami Bieńczyce i Wzgórza Krzesławickie. Stamtąd ostatnie 150 metrów do skrzyżowania z ulicą Zesławicką jest położone w całości w dzielnicy Wzgórza Krzesławickie, gdzie jej przedłużeniem staje się ulica Karola Łowińskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Obecna ulica Okulickiego wiedzie śladem dawnego gościńca, który prowadził od głównego Traktu Warszawskiego, będącego przedłużeniem Ulicy Floriańskiej, a który to zaczynał się w miejscu obecnego skrzyżowania Alei 29 Listopada z Ulicą Dobrego Pasterza i prowadził do Bieńczyc, Mistrzejowic i Krzesławic. Pierwszą nazwą tej ulicy była nadana w czasach PRL imienia Ostapa Dłuskiego, komunistycznego działacza, działającego w Galicji, później w II RP i w PRL. Nazwa ta została zmieniona na obecną ku czci generała Leopolda Okulickiego w 1991 roku. Zanim wybudowano w latach 90. XX wieku szeroką aleję gen. Bora-Komorowskiego, obecna ulica Okulickiego była o 1/3 dłuższa niż obecnie i zaczynała się ok. 1 km wcześniej – na skrzyżowaniu z ulicą Bohomolca, jako realne przedłużenie ulicy Dobrego Pasterza. Dzisiaj ul. gen. Okulickiego jest przedłużeniem ul. Dobrego Pasterza tylko w sensie tradycyjnym.

Współczesność i planowana przyszłość[edytuj | edytuj kod]

Obecnie ulica gen. Okulickiego jest na całej długości drogą dwupasmową (po jednym pasie w każdym kierunku). Przewidziane jest jednak w planach długoterminowych rozszerzenie owej arterii do 4 pasów (po dwóch w każdym kierunku). Pod takie przedsięwzięcie został zaplanowany już 40 lat temu wiadukt z ul. Mikołajczyka, który posiada pod sobą rezerwę przewidzianą pod drugą jezdnię. Na ulicy znajduje się 5 przystanków autobusowych. Na prawie całej jej długości przemierza ulicę linia 138 (AzoryKombinat), a od skrzyżowania z ulicą Kupały, dołącza do niej także linia 182 (Dworzec Główny WschódOs. Na Stoku)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • DemartKieszonkowy Atlas Krakowa – wydanie z 2007 roku.
  • Agnieszka GajPrzewodnik po Krakowie Nowej Hucie, wyd. WAM – 2013.