Umiarkowanie (tarot)
Wygląd
Umiarkowanie z talii tarota Viscontich-Sforzów ze zbiorów Pierpont Morgan-Bergamo (XV wiek) – reprodukcja | |
Numer arkanu |
XIV, inaczej XIIII |
---|---|
Znak astrologiczny lub hermetyczny |
|
Litera alfabetu hebrajskiego |
Umiarkowanie, czasem jako Umiar lub Powściągliwość – karta tarota należąca do Arkanów Wielkich. Oznaczana numerem XIV, czasem zapisywanym jako XIIII.
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Karta przedstawia uskrzydloną postać (hermafrodytyczną lub gynandromorficzną, czasem interpretowaną jako anioł) w czerwonej tunice i pelerynie (z zielono-niebieską podszewką) przelewającą wodę ze srebrnego w złote naczynie. Czasem postać stoi nad wodą, trzymając jedną stopę zanurzoną, drugą zaś – suchą[2] .
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Symbolika częściowo odwołuje się do ikonografii cnoty umiarkowania, niesie jednak również dodatkowe znaczenia ezoteryczne[2] .
- Postać wyraża połączenie przeciwieństw (coniunctio oppositorum)[2] ,
- Na czole postaci znajduje się znak (krąg) solarny[2] ,
- Przelewanie wody między naczyniami jest transformacją porządku lunarnego (srebrne naczynie) w solarny (naczynie złote). Porządek lunarny oznacza tu formy zmienne i porządek uczuć, a porządek solarny formy stałe i porządek rozumowy[2] ,
- Woda nad którą stoi postać jest oceanem wypełnionym życiodajny płynem[2] ,
- Symbolika wody nawiązuje do zodiakalnego wodnika, z którym wiązana jest cnota umiarkowania[2] ,
- Innym powiązaniem jest łączenie postaci z Indrą, hinduskim bogiem oczyszczenia[2] .
- Znaczenia arkany wiążą ją z uniwersalnym życiem, przemianą, cyrkulacją poprzez kształtowanie, regeneracją, oczyszczeniem[2] .
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Umiarkowanie z talii Minchiate di Florence -
Powściągliwość z talii tarota marsylskiego -
Powściągliwość z talii tarota marsylskiego Jeana Dodala (XVIII wiek) -
Umiarkowanie z talii Karola VI (XV wiek) -
Umiarkowanie z talii tarota 1JJ (tarot szwajcarski)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Arkana tarota: tabela pt. Kabalistyczna i astrologiczna symbolika kart Wielkich Wtajemniczeń przyjęta przez Zakon Złotego Świtu i oparta na systemie opracowanym przez MacGregora Mathersa i Artura Edwarda Waite'a. W: Jan Witold Suliga: Biblia Szatana. Łódź: Krajowa Agencja Wydawnicza w Łodzi, 1991, s. 6. ISBN 83-03-03220-8.
- ↑ a b c d e f g h i Cirlot 2020 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juan Eduard Cirlot , A Dictionary of Symbols, New York: New York Review of Books, 2020, 740/970 .