Urszula Nowicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Urszula Nowicka
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk prawnych
Specjalność: prawo kanoniczne
Doktorat

2006 – prawo kanoniczne
UKSW

Habilitacja

2012 – prawo kanoniczne
UKSW

profesor nadzwyczajny UKSW i UPH w Siedlcach

Urszula Nowicka (ur. 1978[1]) – polska kanonistka, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 2006 na podstawie rozprawy pt. Szafarz sakramentu małżeństwa. Studium historyczno-prawne uzyskała na Wydziale Prawa Kanonicznego Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa kanonicznego. Tam też w 2012 na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. Stwierdzenie stanu wolnego wiernych prawosławnych na forum Kościoła katolickiego otrzymała stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w dyscyplinie prawo kanoniczne. Została profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Prawa Kanonicznego UKSW i kierownikiem Katedry Prawa Katolickich Kościołów Wschodnich oraz innych Kościołów i Wspólnot Kościelnych na tym wydziale[1][2].

Została profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Nowicka, Urszula (1978- ). bn.org.pl. [dostęp 2017-05-23].
  2. Dr hab. Urszula Nowicka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-05-23].
  3. dr hab. Urszula Nowicka prof. UPH. uph.edu.pl. [dostęp 2018-05-31].