Przejdź do zawartości

Ustrój elektrostatyczny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ustrój elektrostatyczny – element pomiarowy miernika elektrostatycznego.

Zasada działania[edytuj | edytuj kod]

Zasada działania ustroju elektrostatycznego polega na wzajemnym oddziaływaniu na siebie dwóch elektrod o różnych potencjałach elektrycznych. Najprostszym przykładem, takiego ustroju jest kondensator powietrzny o jednej elektrodzie nieruchomej, a drugiej ruchomej.

Wychylenie wskazówki otrzymuje się stosując jedno z dwóch rozwiązań konstrukcyjnych. Przy zakresach napięciowych większych niż 1 kV elektroda ruchoma zbliża się do elektrody stałej. Jej przemieszczenie liniowe zamieniane jest na wychylenie wskazówki (za pomocą nici i krążka).

Drugie rozwiązanie dla zakresów napięciowych mniejszych od 1 kV polega obrocie wokół siebie ruchomej elektrody. Obracająca się elektroda wchodzi pomiędzy dwie elektrody nieruchome co powoduje zmianę wychylenia wskazówki.

Moment napędowy miernika elektrostatycznego wynosi:

gdzie to stała zależna od konstrukcji miernika, a to pojemność pomiędzy elektrodą ruchomą a nieruchomą.

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Ustrój elektrostatyczny stosuje się w woltomierzach prądu stałego oraz przemiennego. Zaletą tego ustroju jest znikomy pobór mocy czynnej. Obecnie wypierane przez mierniki elektroniczne o prostszej konstrukcji.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Elektryczne przyrządy analogowe. W: Józef Parchański: Miernictwo elektryczne i elektroniczne. Wyd. dziewiąte. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2007, s. 103–104. ISBN 978-83-02-07042-6. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]