Víctor Hugo Cárdenas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Víctor Hugo Cárdenas
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1952
Achica Bajo

Wiceprezydent Boliwii
Okres

od 6 sierpnia 1993
do 6 sierpnia 1997

Przynależność polityczna

MRTKL

Poprzednik

Luis Ossio

Następca

Jorge Quiroga Ramírez

Víctor Hugo Cárdenas Conde (ur. 1952), boliwijski polityk, wiceprezydent w latach 1993-1997. Lider indiańskiej partii Movimiento Revolucionario Tupak Katari de Liberación (MRTKL).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Víctor Hugo Cárdenas należy do indiańskiego ludu Ajmara. Urodził się w wiosce Achica Bajo na wybrzeżu Jeziora Titicaca jako syn miejscowego nauczyciela. Jego ojciec zmienił nazwiska swoim synom z indiańskiego "Chokewanka" na hiszpańskie "Cardenas" (po babce), by ułatwić im start życiowy i awans społeczny[1].

Cardenas, z wykształcenia profesor lingwistyki, w 1985 zaangażował się w działalność polityczną i założył ugrupowanie Movimiento Revolucionario Tupak Katari de Liberación (MRTKL, Rewolucyjny Ruch Wyzwolenia Tupak Katari), nazwane tak na cześć indiańskiego przywódcy ludu Ajmara, który został rozczłonkowany przez Hiszpanów w 1781[1].

6 sierpnia 1993 jako pierwszy Indianin objął stanowisko wiceprezydenta w administracji prezydenta Gonzalo Sáncheza de Lozady. Zajmował je przez pełną kadencję, do 6 sierpnia 1997.

Po objęciu władzy przez prezydenta Evo Moralesa w 2006, Cardenas zajął krytyczne stanowisko wobec niektórych aspektów jego polityki. Krytykował projekt nowej konstytucji. Zarzucał Moralesowi wykorzystywanie sprawy Indian do osiągnięcia własnych celów, centralizacji i wzmocnienia władzy. Gdy w marcu 2009 zapowiedział możliwość startu w wyborach prezydenckich w grudniu 2009, jego dom nad Jeziorem Titicaca został otoczony przez Indian, zwolenników Moralesa. W trakcie kilkudniowych protestów, tłum zarzucił mu sprzeniewierzenie ideałom i zdradę prezydenta Moralesa. Jego żona oraz syn zostali dotkliwie pobici i wymagali hospitalizacji[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Conversations/Victor Hugo Cardenas; Bolivia's Vice President, First Indian In High Office, Waits for Change. The New York Times, 19 września 1993. [dostęp 2009-05-27]. (ang.).
  2. Indians challenging Morales in Bolivia face danger. Sign on San Diego.com, 17 marca 2009. [dostęp 2009-05-27]. (ang.).