Velleius
| Velleius | |||
| Leach, 1819 | |||
 Velleius dilatatus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Podplemię | |||
| Rodzaj |
Velleius | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Staphylinus dilatatus Fabricius | |||
| Synonimy | |||
| |||
Velleius – rodzaj chrząszczy z rodziny kusakowatych i podrodziny kusaków.
Rodzaj ten został wprowadzony w 1819 roku przez Williama Elforda Leacha[1].
Chrząszcze o wydłużonym, z przodu szerokim ciele. Głowę mają o skroniach na całej długości od spodu odgraniczonych ostrą listewką, wyposażoną w czułki o pierwszych członach znacznie krótszych niż dwa następne razem wzięte, trzecich członach znacznie dłuższych od poprzednich, a od czwartego członu rozszerzonych i piłkowanych. Aparat gębowy cechują warga górna o przedniej krawędzi szeroko wykrojonej, żuwaczki z podwójnym zębem na krawędzi wewnętrznej oraz smukłej budowy głaszczki. Przedtułów cechuje się wydłużonymi epimerami trójkątnego kształtu i silnie spłaszczonymi brzegami szerokiego przedplecza. Powierzchnia tarczki jest punktowana. Przednia para odnóży ma u obu płci silnie rozszerzone stopy. Stopy odnóży tylnych mają pierwszy człon tak długi jak trzy następne razem wzięte, a ostatni tak długi jak trzy poprzednie razem wzięte[2].
Przedstawiciele rodzaju występują w krainie palearktycznej[1]. W Polsce występuje tylko Velleius dilatataus[2] (zobacz też: kusakowate Polski)
Należy tu 8 opisanych gatunków[1]:
- Velleius amamiensis Watanabe, 1990
- Velleius circumipectus Cho, 1996
- Velleius dilatatus (Fabricius, 1787)
- Velleius elongatus Naomi, 1986
- Velleius japonicus Watanabe, 1990
- Velleius pectinatus Sharp, 1874
- Velleius setosus Sharp, 1889
- Velleius simillimus Fairmaire, 1891
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Lee H. Herman. Catalog of the Stapylinidae (Iscecta:Coleoptera). 1758 to the End of Second Millenium. VI Staphylinine Group (Part 3). Staphylininae: Staphylinini (Quediina, Staphylinina, Tanygnathinina, Xanthopygina), Xantholinini. Staphylinidae incertae sedis. Fossils, Protactinae†. „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 265, s. 3021–3840, 2001.
- ↑ a b Andrzej Szujecki: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XIX Chrząszcze - Coleoptera z. 24 e Kusakowate - Staphylinidae: Kusaki - Staphylininae. Warszawa, Wrocław: PWN, PTE, 1980.