Vibrio vulnificus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Vibrio vulnificus
Ilustracja
Systematyka
Domena

bakterie

Typ

proteobakterie

Klasa

gammaproteobakterie

Rząd

Vibrionales

Rodzina

Vibrionaceae

Rodzaj

przecinkowce

Gatunek

Vibrio vulnificus

Nazwa systematyczna
Vibrio vulnificus

Vibrio vulnificusGram-ujemny, ruchliwy[1] przecinkowiec[2] z rodziny Vibrionaceae[3] o pojedynczej spolaryzowanej wici, wyróżniający się spośród innych przecinkowców zdolnością rozkładania laktozy[1].

V. vulnificus to oportunistyczny ludzki patogen występujący w środowisku obszarów nadmorskich, w szczególności przy ujściach rzek[1]. Został wyizolowany z wody, osadów i jadalnych organizmów takich jak krewetki, ryby, ostrygi i małże[2]. Powoduje zakażenia o dużej śmiertelności[2]. Występuje na całym świecie – był izolowany z wód o temperaturze od 9 °C do 31 °C – jednak preferuje klimat tropikalny i subtropikalny (proliferuje w wodach ciepłych o temperaturze powyżej 18 °C). Preferuje wody o niskim lub średnim zasoleniu – spotykany jest w wodach o zasoleniu 0,1–3,4%, jednak zasolenie większe niż 2,5% ma niekorzystny wpływ na jego rozwój[1].

Po raz pierwszy został wyizolowany przez US Centers for Disease Control w 1964 r., jednak został wtedy błędnie sklasyfikowany jako wirulentny szczep Vibrio parahaemolyticus. Jako odrębny gatunek został zakwalifikowany dopiero w następnej dekadzie, kiedy zauważono, że wiele przypadków posocznic odpokarmowych i zakażeń ran było powodowanych przez patogen odrębny od innych gatunków z rodzaju przecinkowców[1]. Od 2003 r. stwierdzono co najmniej 8 przypadków zakażeń śmiertelnych tym gatunkiem na niemieckim wybrzeżu Bałtyku, z czego w 2019 r. co najmniej cztery przypadki[4]. W 2021 r. wykryto pierwsze zakażenie tym gatunkiem w Polsce[5].

Zakażenie V. vulnificus następuje na skutek spożycia surowych[1] lub niedogotowanych owoców morza, co może prowadzić do poważnej, gwałtownej i ogólnoukładowej infekcji powodującej gorączkę, dreszcze, nudności, hipotensyjny wstrząs septyczny i wtórne zmiany na kończynach[2], albo na skutek kontaktu ze skorupiakiem-nosicielem lub bakteriami obecnymi w wodzie morskiej, co powoduje zakażenia ran[1]. Zakażenia V. vulnificus stanowią mały odsetek zakażeń przecinkowcami[1], jednak posocznice wywoływane przez V. vulnificus osiągają śmiertelność rzędu 50%[2], w efekcie czego czynią z V. vulnificus prawdopodobnie główną w USA przyczynę zgonów spowodowanych przez owoce morza[1].

Szczepy V. vulnificus klasyfikuje się do trzech typów, przy czym typ 1 powoduje większość zakażeń u ludzi, a typ 3 może powodować jedynie zakażenia ran, podczas gdy typ 2 jest patogenem węgorzy[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Mark S. Strom, Rohinee N. Paranjpye, Epidemiology and pathogenesis of Vibrio vulnificus, „Microbes and Infection”, 2 (2), 2000, s. 177–188, DOI10.1016/S1286-4579(00)00270-7, ISSN 1286-4579 [dostęp 2019-11-16].
  2. a b c d e f Melissa K. Jones, James D. Oliver, Vibrio vulnificus: Disease and Pathogenesis, „Infection and Immunity”, 77 (5), 2009, s. 1723–1733, DOI10.1128/IAI.01046-08, ISSN 0019-9567, PMID19255188, PMCIDPMC2681776 [dostęp 2019-11-16].
  3. Informacja dotycząca Vibrio vulnificus – Wojewódzka Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna w Gdańsku [online], www.wsse.gda.pl [dostęp 2019-11-16] (pol.).
  4. Niemcy: zmarła kobieta zakażona bakterią Vibrio vulnificus. Wcześniej kąpała się w Bałtyku [online], gazeta.pl [dostęp 2019-11-16] (pol.).
  5. Joanna Gralka, Mięsożerna bakteria „wyżarła” mężczyźnie nogę [online], Radio Szczecin, 21 września 2021 [dostęp 2021-09-21] (pol.).