Vida Ognjenović
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 sierpnia 1941 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
reżyser |
Vida Ognjenović (ur. 14 sierpnia 1941 w Dubočke) – serbska reżyserka teatralna i dramaturg.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się na terenie obecnej Czarnogóry, ale wychowywała i kształciła w Serbii. Ukończyła szkołę podstawową we Vrbas, a potem liceum w Sremskim Karlovci. Studiowała na Wydziale Filologicznym w Belgradzie oraz reżyserię na Akademii Teatru, Filmu i Telewizji w Belgradzie. Rozpoczęła studia podyplomowe na Sorbonie w Paryżu. W 1972 roku dzięki stypendium Fundacji Fulbrighta ukończyła studia na Uniwersytecie Minnesoty w Stanach Zjednoczonych. W latach 1974–1979 pracowała na Wydziale Sztuk Dramatycznych w Belgradzie. W latach 1977–1981 pełniła funkcję dyrektora artystycznego w Teatrze Narodowym w Belgradzie, a potem reżysera. Wyreżyserowała ponad 100 sztuk teatralnych na terenie Jugosławii i za granicą[1][2]. Od 2012 roku jest prezesem serbskiego oddziału Pen Clubu[3], w tym samym roku została wiceprzewodniczącą Pen Clubu[4].
W 1989 roku była jedną z założycielek pierwszej partii opozycyjnej w Serbii Partii Demokratycznej[5]. W latach 2001–2006 była ambasadorem Serbii i Czarnogóry w Norwegii[6]. W latach 2007–2013 była ambasadorem Serbii w Danii[7].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
- W 2012 roku otrzymała World Prize of Humanism przyznawaną od 2007 roku przez Akademię Humanistyczną w Ochrydzie[8].
- W 2019 roku na 64 Festiwalu Sterijino pozorje jej dramat Kozocid otrzymała nagrodę za najlepszą sztukę. Przedstawienie otrzymało również nagrodę publiczności[9].
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
W 2001 roku jej opowiadanie Pojedynek w tłumaczeniu Szymona Wróblewskiego ukazało się w czasopiśmie „ProjektOR 1”[10]. Ognjenović jest między innymi autorką dramatów: Melanholicne Drame, (1991), Kanjos Macedonovic (1993), Devojka Modre Kose (1993), Setne Komedije (1994), Mileva Ajnštajn (1998), Don Krsto (2007), Kozocid (2019) opowiadań: Otrovno Mleko Maslacka (199), Stari Sat (1996), Najlepše pripovetke (2001). W 2011 roku napisała libretto Mileva[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Vida Ognjenovic´ [online], Просефест, 25 marca 2013 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
- ↑ Vida Ognjenović, pisac, reditelj, ambasador ... – I danas sam svojeglava [online], www.ekapija.com [dostęp 2021-03-29].
- ↑ Vida Ognjenović: Otpor diktaturi – Ljudi – Dnevni list Danas [online], www.danas.rs [dostęp 2021-03-29] (serb.).
- ↑ Vida Ognjenović potpredsednica svetskog PEN-a [online], www.seecult.org [dostęp 2021-03-29].
- ↑ Vida Ognjenović: Kod nas vlada provincijski vašar taštine i samovolje – Politika – Dnevni list Danas [online], www.danas.rs [dostęp 2021-03-29] (serb.).
- ↑ PEN International – Promoting freedom of expression and literature [online], PEN International [dostęp 2021-03-29] (ang.).
- ↑ Vida Ognjenović opozvana sa dužnosti ambasadora u Danskoj [online], Blic.rs [dostęp 2021-03-29] (serb.).
- ↑ World Award of Humanism [online], Ohrid Academy of Humanism [dostęp 2021-03-29] (ang.).
- ↑ Vida Ognjenović’s play receives multiple awards at Sterijino Pozorje Festival [online], Fakultet savremenih umetnosti, 5 czerwca 2019 [dostęp 2021-03-29] (ang.).
- ↑ ProjektOR 1 (2001) [online] [dostęp 2021-03-29].