Węgorzewo Koszalińskie
54°11′47″N 16°21′27″E/54,196389 16,357500| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2003) |
305[2] |
| Strefa numeracyjna |
94 |
| Kod pocztowy |
76-004[3] |
| Tablice rejestracyjne |
ZKO |
| SIMC |
0311190 |
Położenie na mapie gminy Sianów  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu koszalińskiego  | |
| 54°11′47″N 16°21′27″E/54,196389 16,357500[1]
| |
Węgorzewo Koszalińskie (do 1945 niem. Vangerow) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie koszalińskim, w gminie Sianów. W latach 1954-1972 w gromadzie Szczeglino. Według danych z 30 czerwca 2003 r. wieś miała 292 mieszkańców[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa miejscowości wywodzi się od istniejącego przed wiekami płytkiego jeziora, które było miejscem połowu węgorza[5]. Pierwsze wzmianki pochodzą z XIV wieku. W 1339 roku rycerz Piotr Święca z Polanowa zapisał ją na rzecz klasztoru cysterek w Koszalinie. Wieś pozostała własnością zakonu do sekularyzacji ich zakonu w XVI wieku[6]. W połowie XVIII wieku zlikwidowano folwark. Węgorzewo miało wtedy zamieszkiwać 9 kmieci oraz gajowy. W XIX i na początku XX wieku powstała większość istniejących do dziś budynków mieszkalnych oraz gospodarczych.
We wsi zachowały się przykłady budownictwa szachulcowego, najcenniejszymi obiektami tego typu są leśniczówka i chałupa gburska z 1845 r[5]. W części wsi znajdują się pozostałości cmentarza ewangelickiego[7] z pomnikiem mieszkańców poległych podczas I wojny światowej, odnowione w 2011 roku i uzupełnione o lapidarium[5]. Małą neogotycką kaplicę przycmentarną przerobiono w 1985 roku. Rozbudowana służy jako filia kościoła pw. św. Piotra i Pawła. Wyróżnikiem miejscowości jest aleja 106 stuletnich drzew lipowych
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 145320
- ↑ Gmina i Miasto Sianów: Program usuwania azbestu i plan ochrony przed jego szkodliwością dla Gminy i Miasta Sianów (Aktualizacja na lata 2010-2013 z perspektywą do 2032). [dostęp 2013-09-08]. (pol.).
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1458 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ Waloryzacja przyrodnicza gminy Sianów (operat generalny). Szczecin: Biuro Konserwacji Przyrody w Szczecinie, 2004, s. 7. za źródłem Urząd Gminy i Miasta w Sianowie
- ↑ a b c Mapa Kultury – Węgorzewo Koszalińskie [online], mapakultury.pl [dostęp 2016-03-08] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-11] (pol.).
- ↑ Magiczne miejsce - Aktywne Węgorzewo [online], aktywnewegorzewo.pl [dostęp 2016-03-08] (pol.).
- ↑ Wspólne Pomorze, Węgorzewo Koszalińskie, platformakultury.pl [dostęp 2016-03-08] [zarchiwizowane 2016-03-09] (pol.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie sołeckie | |
| Miejscowości niesołeckie |
