Węzeł taśmowy równoległy
Węzeł taśmowy równoległy – węzeł używany we wspinaczce do wiązania taśm, w szczególności, do zawiązania odcinka taśmy w pętlę. Osłabia wytrzymałość taśmy na rozerwanie o około 40%. Poddawany cyklicznym zmianom obciążenia może przemieszczać się nieznacznie wzdłuż taśmy, w związku z czym musi być wiązany z odpowiednio dużym zapasem wolnych końców taśmy, a ponadto, jego stan powinien być każdorazowo sprawdzany przed wykorzystaniem zawiązanej taśmy[1]. W zależności od materiału, z którego wykonana jest taśma, może zarówno zaciskać się mocno pod obciążeniem, jak i nie zaciskać się wcale. W szczególności, należy uważać na taśmy z dyneemy (lub zawierające znaczny procent włókien z dyneemy w stosunku do poliamidu), gdyż te mogą się samoistnie poluzować nawet po wielokrotnym obciążeniu.
Znane są przypadki samoczynnego rozwiązania się węzła po zaczepieniu jednej z taśm o występ skalny[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tom Moyer, Water Knot Testing, 1999 International Technical Rescue Symposium, 1999. ([1] udostępnione 07-04-2007.)
- ↑ http://www.digilab.com.pl/pub/PZA/PS12.pdf
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Craig Luebben: Wspinaczka w skale. tłumaczenie: Tomasz Kliś. Łódź: "Galaktyka", 2006. ISBN 83-89896-51-6.
- Allen Fyffe, Iain Peter: Podręcznik wspinaczki. Łódź: "Galaktyka", 2003. ISBN 83-87914-09-6.