Władysław Badeni

Władysław Badeni
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1819 ; Borynicze
Data śmierci	10 czerwca 1888
	przewodniczący Rady powiatu jarosławskiego
Okres	od 21 lutego 1867; do 19 sierpnia1873
Przynależność polityczna	Narodowa Demokracja
Następca	Stefan Zamoyski
	radny Rady powiatu jarosławskiego
Okres	od 1867; do 1875
Następca	Karol Bartoszewski
	członek Stanów Galicyjskich
Okres	od 1844; do 1861
	poseł do Sejmu Krajowego
Okres	od 16 stycznia 1866; do 10 czerwca 1888
Poprzednik	Antoni Juśkiewicz
Następca	Karol Bartoszewski
	poseł do Rady Państwa
Okres	od 1870; do 1872
	Odznaczenia

Władysław Badeni
	; Bończa
Rodzina	Badeni
Data i miejsce urodzenia	19 maja 1819 ; Borynicze koło Bóbrki
Data i miejsce śmierci	10 czerwca 1888 ; Gleißenberg, Niemcy
Ojciec	Kazimierz Stanisław Badeni
Matka	Felicja Badeni
Żona	Cecylia Badeni
Dzieci	Jadwiga Stadnicka; Stanisław Badeni; Kazimierz Badeni

Władysław Badeni (ur. 19 maja 1819 w Boryniczach koło Bóbrki, zm. 10 czerwca 1888 w Bad Gleichenberg) – polski hrabia, polityk galicyjski, poseł do sejmu krajowego, członek Rady Państwa, szambelan austriacki w 1847 roku^[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie Kazimierza krajczego koronnego i Felicji Ufiniarskiej. Ukończył studia prawnicze. W latach 1839-1844 pracował w służbie administracyjnej w Przemyślu i Lwowie. W latach 1844-1861 członek Stanów Galicyjskich, współwłaściciel Borynicza, Drohobycza koło Bóbrki, a po śmierci ojca również Surochowa i Koniaczowa koło Jarosławia. Zwolennik uwłaszczenia chłopów, w 1847 roku podpisał w tej sprawie petycję do Wiednia. W latach 1866-1888 był posłem do sejmu krajowego z okręgu Jarosław. W sejmie wybrany najpierw zastępcą, a następnie członkiem Wydziału Krajowego. W 1870 roku został wybrany posłem do Rady Państwa z okręgu Drohobycz, Jarosław, Przemyśl i Sambor. W 1872 roku złożył mandat.

29 lipca 1870 otrzymał komandorię papieskiego Orderu św. Grzegorza^[2].

Pracował w komisji drogowej. Przyczynił się do budowy sieci dróg, w tym również w powiecie jarosławskim prowadzących do linii kolejowych imienia Karola Ludwika. Szczególnie zasłużony przy odbudowie spalonego w 1862 roku kościoła farnego pod wezwaniem Bożego Ciała. 8 czerwca 1863 roku otrzymał honorowe obywatelstwo Jarosławia. W latach 1867-1873 marszałek pierwszej pochodzącej z wyboru Rady Powiatowej w Jarosławiu (członek Rady Powiatowej w latach 1867-1875). Zmarł 10 czerwca 1888 roku w Bad Gleichenberg, pochowany został w Busku w powiecie Kamionka Strumiłowa.

↑ Jerzy Sewer Dunin Borkowski: Rocznik szlachty polskiej. T. II. Lwów, 1883, s. 769.
↑ Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 194.