Władysław Bakałowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Bakałowicz
Ilustracja
Władysław Bakałowicz z żoną Wiktoryną
Data i miejsce urodzenia

28 maja 1833
Chrzanów

Data i miejsce śmierci

15 listopada 1904
Paryż

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

realizm

Władysław Bakałowicz (ur. 28 maja 1833 w Chrzanowie, zm. 15 listopada 1904 w Paryżu) – malarz rodzajowy i portrecista.

W latach 1846–1852 kształcił się w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych[1]. W 1863 roku wyjechał do Paryża, gdzie zyskał powodzenie malując obrazki drobne, przeważnie figury w strojach XVI i XVII wieku, zwłaszcza sceny z życia dworu francuskiego, za panowania Henryka II Walezjusza. Otrzymał później obywatelstwo francuskie i przyjął nazwisko Ladislav Bakalowicz. Początkowo malował portrety pastelowe, później zajmował się malarstwem historycznym i rodzajowym. wystawiał swoje prace w Salonach paryskich. Swą sztukę prezentował także w Brukseli, Berlinie, Wiedniu, Londynie i Nowym Jorku; w kraju: w Warszawie, Krakowie i Lwowie. Jego żoną była aktorka Wiktoryna Józefa Bakałowicz z którą miał syna Stefana, który również został malarzem.

Przykładowe prace[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy. Malinowski, Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wydawn. DiG, 2003, s. 167, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]