Władysław Dziadkowiec

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Dziadkowiec
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1935
Pcim

Zawód, zajęcie

działacz partyjny i państwowy

Stanowisko

wicewojewoda tarnobrzeski (1975–1979)

Partia

PZPR

Władysław Dziadkowiec (ur. 18 grudnia 1935 w Pcimiu[1]) – polski działacz partyjny i państwowy, były I sekretarz Komitetu Powiatowego PZPR w Dębicy i Komitetu Miejskiego PZPR w Stalowej Woli, w latach 1975–1979 wicewojewoda tarnobrzeski.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana i Karoliny. Zdobył wykształcenie wyższe socjologiczne[2]. Należał do Związku Młodzieży Socjalistycznej, od 1962 do 1966 kierował zarządem powiatowym tej organizacji w Mielcu. W 1963 wstąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach 1973–1975 był I sekretarzem Komitetu Powiatowego PZPR w Dębicy. Od 1975[3] do października 1979 pełnił funkcję wicewojewody tarnobrzeskiego. W latach 1979–1981 pozostawał I sekretarzem Komitetu Miejskiego PZPR w Stalowej Woli i przewodniczącym Miejskiej Rady Narodowej w tym mieście[4], jednocześnie należąc do egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Tarnobrzegu. Następnie ramach KW PZPR kierował Wydziałem Pracy Ideowo-Wychowawczej (1981–1982) oraz wydziałami odpowiedzialnymi za propagandę, informację i agitację (1982–1989)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 2020-07-04].
  2. Paweł Róg: Komitet Wojewódzki PZPR w Tarnobrzegu 1975–1989. Studium o partyjnej elicie władzy. W: Dariusz Magier (red.): Partia komunistyczna w Polsce. Struktury – ludzie – dokumentacja. Radzyń Podlaski: 2012, s. 401. ISBN 978-83-62217-13-7. [dostęp 2020-07-05].
  3. Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1978, s. 99.
  4. Dionizy Garbacz: Droga do samorządu. sztafeta.pl, 15 września 2016. [dostęp 2020-07-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-05)].