Przejdź do zawartości

Władysław Kaczyński (sędzia)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Kaczyński
Ilustracja
Zawód, zajęcie

sędzia

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Władysław Kaczyński – polski prawnik, sędzia Sądu Najwyższego w II Rzeczypospolitej.

W okresie II Rzeczypospolitej był sędzią Sądu Okręgowego w Sosnowcu, po czym 6 października 1925 został mianowany na stanowisko sędzia Sądu Apelacyjnego w Warszawie[1]. Postanowieniem z 12 lipca 1929 Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go sędzią Sądu Najwyższego[2]. W 1930 został mianowany zastępcą przewodniczącego Generalnego Komisarza Wyborczego w składzie Państwowej Komisji Wyborczej (miasto stołeczne Warszawa) przed wyborami parlamentarnymi w Polsce w 1930[3][4].

11 listopada 1937 otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Sprawiedliwości”, s. 431, Nr 24 z 15 grudnia 1925. Ministerstwo Sprawiedliwości. 
  2. Artur Sieradzki – Prezes Sądu Najwyższego.
  3. Obwieszczenie Generalnego Komisarza Wyborczego z dnia 6 września 1930 r.. [dostęp 2015-03-30].
  4. Skład państw. komisji wyborczej. „Przyjaciel Ludu”. Nr 38, s. 1, 1930. 
  5. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.