Władysław Kowalczuk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Kowalczuk
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1897
Stanisławów

Data śmierci

?

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

4 Pułk Artylerii Ciężkiej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, trzykrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi (II RP, nadany dwukrotnie)

Władysław Kowalczuk (ur. 13 stycznia 1897 w Stanisławowie, zm. ?) – kapitan artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1913 został członkiem Związku Strzeleckiego. 5 sierpnia 1914 wstąpił do Legionów Polskich. Służył w 3. baterii 1 Pułku Artylerii. 24 lutego 1915 został mianowany bombardierem[1].

W 1928 pełnił służbę w Dowództwie Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu[2]. Później został przeniesiony do 4 pułku artylerii ciężkiej w Łodzi[3]. Od 11 marca do 12 września 1932 pełnił w tym pułku obowiązki dowódcy III dywizjonu[4]. W czerwcu 1933 został przeniesiony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IV w Łodzi[5]. W grudniu 1934 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Łódź Miasto II na stanowisko kierownika I referatu[6]. 1 września 1938 jednostka, w której pełnił służbę została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Łódź Miasto II, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „kierownik I referatu ewidencji”[7].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Żołnierze Niepodległości ↓.
  2. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 434, 462.
  3. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 186, 704.
  4. Kuprianis 2010 ↓, s. 560.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 135.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 22 grudnia 1934 roku, s. 263.
  7. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 852.
  8. M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  9. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 186.
  10. a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 168.
  11. M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 15 z 11 listopada 1928 roku, s. 412.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]