Władysław Rębielak
ułan | |
Data i miejsce urodzenia |
26 września 1899 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 kwietnia 1970 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1919–1921 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Władysław Rębielak[a] (ur. 26 września 1899 w Zwierzyńcu, zm. 17 kwietnia 1970 w Przystajni) – ułan kawalerii Wojska Polskiego. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Jana i Klary z d. Kluba[1]. Absolwent szkoły ludowej. Od 10 maja 1919 ochotnik w 9 pułku ułanów, żołnierz 2 szwadronu kawalerii w którym następnie walczył podczas wojny polsko-bolszewickiej.
„Szczególnie odznaczył się 19 VIII 1920 pod Żółtańcami k. Lwowa: pomimo ciężkiej rany, zainicjował szarżę w wyniku której zdobyto działo przeciwnika dotkliwie ostrzeliwujące polskie szeregi. /.../ Do końca działań wojennych przebywał w szpitalu.”[1]. Za tę postawę otrzymał Order Virtuti Militari.
Zwolniony z wojska w 1921[1]. Pracował następnie od 1924 jako gajowy w Nadleśnictwie Panki[1]. Podczas okupacji współpracował z oddziałami partyzanckimi. Od 1967 na emeryturze[1].
Zmarł w Przystajni i tam został pochowany[1].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Żonaty od 1924 z Marianną z d. Grzyb, z którą miał siedmioro dzieci: Stanisławę (ur. 1925), Eugeniusza (ur. 1926), Adolfa (ur. 1928), Stanisława (ur. 1930), Halinę (ur. 1932), Gustawę (ur. 1934), Wandę (ur. 1940)[1]
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Tatara 1929 ↓, s. s=32 poz. 48 podaje nazwisko „Rembielak Władysław”.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Jan Tatara: Zarys historji wojennej 9-go pułku ułanów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.