Przejdź do zawartości

Władysław Stępkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Stępkowski
kapitan administracji kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia

18 listopada 1893
Rudańce

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Tarnowskie Góry

Stanowiska

kierownik referatu

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi (II RP) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Władysław Stępkowski (ur. 18 listopada 1893 w Rudańcach, zm. ?) – kapitan administracji Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 listopada 1893 w Rudańcach, w ówczesnym powiecie lwowskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Stanisława[1][2][3][4][5].

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłej armii austro-węgierskiej[6]. 28 października 1920 został odnotowany w szwadronie szkolnym 9 pułku strzelców granicznych na stanowisku dowódcy kadry[7]. Od 1921 służył w 83 pułku piechoty w Kobryniu[8][9][10]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu porucznika ze starszeństwem od 1 czerwca 1919 i 704. lokatą w korpusie oficerów piechoty[11][12]. 1 grudnia 1924 prezydent RP nadał mu stopień kapitana z dniem 15 sierpnia 1924 i 262. lokatą w korpusie oficerów piechoty[13][14][15][16]. Po 1924 został przeniesiony do 2 pułku strzelców podhalańskich w Sanoku[17].

W marcu 1932 został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Tarnowskie Góry w celu odbycia praktyki poborowej[18][19]. Później, w tym samym stopniu i starszeństwie, został przeniesiony do korpusu oficerów administracji, grupa administracyjna[20][21]. W marcu 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Tarnowskie Góry na stanowisku kierownika II referatu uzupełnień[22].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-12].
  2. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-12]., tu urodzony w Kozikowie
  3. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-12].
  4. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-12].
  5. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-12].
  6. Rozkaz DOGen. Kielce Nr 87 z 28 lipca 1921, pkt 1 Brakujace karty kwalifikacyjne oficerów. Wojskowa Biblioteka Cyfrowa Zbrojownia. [dostęp 2024-04-12].
  7. Sobczak 2019 ↓, s. 129.
  8. Spis oficerów 1921 ↓, s. 216.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 364.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 317.
  11. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 83.
  12. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 427.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924, s. 740.
  14. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 370.
  15. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 209.
  16. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 53.
  17. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 102.
  18. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932, s. 234.
  19. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 525.
  20. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 40.
  21. a b c Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 296.
  22. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 859.
  23. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-12].
  24. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-12].
  25. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-12].
  26. M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260.
  27. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-04-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]