Władysław Webersfeld
sierżant | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1942–1947 |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska |
sztab dywizji |
Główne wojny i bitwy |
II wojna światowa: kampania włoska: |
Odznaczenia | |
Władysław Webersfeld (ur. 1 maja 1905 we Lwowie, zm. 15 listopada 1956 w Bytomiu) – żołnierz PSZ.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Dwukrotnie żonaty, bezdzietny. Był synem Aleksandra Webersfelda (członka lwowskiego „Sokoła”), wnukiem Ludwika Webersfelda, powstańca styczniowego[1]. Po wkroczeniu armii sowieckiej do Lwowa przebijał się na zachód. 19 września został aresztowany przez NKWD we wsi Saniki i trafił do przejściowego obozu w Szepetówce na Podolu. Między październikiem 1939 a czerwcem 1941 był przetrzymywany w obozie sowieckim w Równem na Wołyniu. Po zwolnieniu dotarł do Tockoje, dyslokacji formowanej armii polskiej na Wschodzie[2].
2 września 1941 roku został wpisany na ewidencję w ośrodku Tockoje w 19 pp armii gen. Andersa. Następnie w składzie 11 DP został przerzucony z Guzar w Uzbekistanie do Iraku. W Palestynie od lipca 1942 dostał przydział do sztabu 3 Brygady Strzelców Karpackich[3]. Przeszedł cały szlak bojowy „Karpatczyków” – od Qastiny do Monte Cassino. W roku 1947 zdecydował się na powrót do kraju[4].
Po powrocie do Polski mieszkał w Bytomiu. Pochowany na cmentarzu Mater Dolorosa. Jego grób nie istnieje[5].
Odznaczenia[6]:[edytuj | edytuj kod]
- 3.07.1943 – Brązowy Krzyż Zasługi z Mieczami
- 31.12.1945 – Gwiazda za Wojnę 1939–1945
- 31.12.1945 – Gwiazda Italii
- 16.04.1946 – Medal Wojska (po raz pierwszy)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kronika 3 Dywizji Strzelców Karpackich Nr 1 za czas od 3 V 1942 do 10 XII 1943. [w:] Oddziałowe Kroniki i Dzienniki Działań, sygn. C.292 [on-line]. Instytut Polski i Muzeum im. gen. Sikorskiego w Londynie, 1943. [dostęp 2016-06-03].
- Zbigniew Dunin-Wilczyński, Wojsko polskie w Iraku: 1942–1943. Warszawa 1993.
- Józef Chomiuk, Monte Cassino. Bitwa sześciu narodów, Bolonia 1946
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ M. Dęboróg-Bylczyński, Webersfeldowie, "Semper fidelis" 2007, nr 4, s. 45-47
- ↑ https://indeksrepresjonowanych.pl/int/wyszukiwanie/94,Wyszukiwanie.html Indeks represjonowanych IPN
- ↑ Janusz Stankiewicz. Genealogia, przodkowie, badania genealogiczne, forum dyskusyjne [online], www.stankiewicze.com [dostęp 2017-11-20] .
- ↑ Biogram w „Słowniku Biograficznym Żołnierzy 2 Korpusu Polskiego”
- ↑ Mater Dolorosa | cmentarz w Bytomiu | Alfabetyczny spis grobów [online], www.mater-dolorosa.wj.info.pl [dostęp 2017-11-20] .
- ↑ Władysław Webersfeld, Zeszyt ewidencyjny Nr. 12688, W: Centralne Archiwum Wojskowe, sg. AND 12688
- Polacy – uczestnicy kampanii włoskiej 1943–1945
- Uczestnicy bitwy o Ankonę 1944
- Uczestnicy bitwy o Bolonię 1945
- Uczestnicy bitwy o Monte Cassino 1944
- Podoficerowie Polskich Sił Zbrojnych
- Odznaczeni Medalem Wojska
- Ludzie związani ze Lwowem
- Więźniowie radzieckich więzień i obozów
- Polscy zesłańcy w Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich
- Polacy i obywatele polscy – więźniowie radzieckich łagrów 1939–1941
- Polskie ofiary represji stalinowskich
- Odznaczeni Brązowym Krzyżem Zasługi z Mieczami
- Polacy odznaczeni Gwiazdą Italii
- Pochowani na cmentarzu Mater Dolorosa
- Urodzeni w 1905
- Zmarli w 1956
- Ludzie urodzeni we Lwowie