Włoszanowo

Włoszanowo

wieś
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Powiat	żniński
Gmina	Janowiec Wielkopolski
Liczba ludności (2011)	256
Strefa numeracyjna	52
Kod pocztowy	88-430
Tablice rejestracyjne	CZN
SIMC	0086728
Położenie na mapie gminy Janowiec Wielkopolski Włoszanowo
Położenie na mapie Polski Włoszanowo
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Włoszanowo
Położenie na mapie powiatu żnińskiego Włoszanowo
52°46′22″N 17°29′35″E

Włoszanowo – pałucka wieś w Polsce położona w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie żnińskim, w gminie Janowiec Wielkopolski.

Części wsi

Integralne części wsi Włoszanowo

SIMC	Nazwa	Rodzaj
1036425	Majdany	część wsi

Transport

Przez wieś przebiega linia kolejowa nr 281 Oleśnica-Chojnice. Linia obecnie jest czynna tylko dla przewozów towarowych. W latach 90. XX wieku zlikwidowana została budka dróżnika. Budowę odcinka Gniezno-Nakło tejże linii zakończono w 1 listopada 1887.

Demografia

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa bydgoskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 256 mieszkańców. Jest ósmą co do wielkości miejscowością gminy Janowiec Wielkopolski.

Historia

Włoszanowo, zwane niegdyś Włoszynowo, było gniazdem rodowym Włoszynowskich herbu Ogończyk, którzy pochodzili od starego rodu Janowskich z Janowego Młyna (Janowca). Na początku XVI w. zaczęli używać nazwiska od nazwy posiadanej wsi. Na przestrzeni wieków, na skutek rozdrobnienia i podziałów dóbr, wieś przeszła w inne ręce, a ostatni Włoszynowski pod koniec XVII w. był zaledwie dzierżawcą. W 1722 r. właścicielem dóbr Włoszanowo był Mikołaj Skoroszewski, a w 1765 r. – Adam Skoroszewski, który zastawił wieś na 3 lata Józefowi Łodzia Tumickiemu za sumę 18 tys. ówczesnych złotych. W 1775 r. Włoszanowo było w rękach Macieja Mielżyńskiego, starosty wałeckiego, który dał je w zastaw Józefowi Imbier Objezierskiemu, ten następnie scedował zastaw w 1784 r. na Macieja Dobrogojskiego, podczaszego bracławskiego. Dalej bracia Dobrogojscy, Stefan i Mikołaj, dali swoje udziały po ojcu bratu – Jakubowi. Następnie te i inne dobra nabył Mikołaj Skoroszewski, który w 1791 r. sprzedał je Leonowi Moszczeńskiemu za 290 tys. ówczesnych złotych. W 1812 r. jako dzierżawca wzmiankowany był tu Antoni Łuczyński. Moszczeńscy właścicielami byli prawdopodobnie do połowy XIX w., kiedy to właścicielką dóbr janowieckich została p. Loga.

Na przełomie XIX i XX w. wzniesiono tu obecny pałac, przebudowany i rozbudowany w późniejszych latach. W latach 20. XX w. właścicielem majątku zostało Towarzystwo Akcyjne „Siew” z Poznania. Pod ich zarządem majątek liczył w 1926 r. 350 ha i słynął z hodowli nasion zbóż, traw i roślin leczniczych. Jednym z pionierów hodowli był inż. Czesław Danielewicz. W latach 1939-1945 wieś znajdowała się pod zarządem niemieckim, a jej nazwę zmieniono na Blessin. Po wojnie majątek znacjonalizowano, a w budynku pałacu utworzono mieszkania.

Zabytki

Według rejestru zabytków NID na listę zabytków wpisany jest spichrz na dawnym folwarku, obecnie budynek administracyjny, 1902 r., po 1980 r., nr rej.: 150/A z 15.06.1985.