WD-40
WD-40 – środek w sprayu o działaniu smarującym i wypierającym wodę, o dużej zdolności do penetrowania szczelin. Jego głównymi składnikami są węglowodory[1].
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
Składnikiem o długotrwałym działaniu jest nielotny, lepki olej, który pozostaje na powierzchni, zapewniając smarowanie i ochronę przed wilgocią. Jest on rozcieńczony przez lotny węglowodór celem otrzymania cieczy o małej lepkości, która może być używana do spryskiwania i w ten sposób dostać się w szczeliny mechanizmu. Lotny węglowodór następnie odparowuje, pozostawiając sam olej. Materiał napędowy (pierwotnie był to lekki węglowodór; obecnie dwutlenek węgla) zapewnia ciśnienie gazu wewnątrz pojemnika i wymusza wytrysk cieczy przez dyszę spryskiwacza, a następnie rozprasza się samoistnie w powietrzu.
Przykładowe zastosowania to: smarowanie i rozluźnianie połączeń i zawiasów, usuwanie zabrudzeń, wykręcanie zablokowanych śrub i wkrętów oraz zapobieganie korozji[1]. Produkt może być także przydatny w usuwaniu wilgoci[1]. WD-40 został po raz pierwszy zastosowany przez Convair do ochrony zewnętrznej powłoki rakiet Atlas przed rdzą i korozją[2]. Produkt stał się po raz pierwszy powszechnie dostępny w sklepach w San Diego w 1958.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Skrót WD-40 oznacza Water Displacement—40th Attempt (co można przetłumaczyć jako „wyparcie wody – 40. podejście”). Środek został opracowany w 1953 r. przez zespół pracowników, należącej do Norma Larsena, firmy Rocket Chemical Company w San Diego w Kalifornii. Próbowali oni opracować formułę środka zapobiegającego korozji przez wypłukiwanie (wypieranie) zgromadzonej wody, która ją powoduje. Powiodło im się przy czterdziestej próbie[3].
W 1969 roku John Steven Barry, pełniący funkcje prezesa i dyrektora generalnego firmy, zmienił jej nazwę na WD-40 Company, gdyż był to wówczas jedyny jej produkt[2]. Firma weszła na giełdę w 1973 roku. Główna siedziba firmy znajduje się nadal w San Diego. Obecnie sprzedaje swoje produkty w ponad 160 krajach na całym świecie. W 2003 roku odnotowała sprzedaż na łączną kwotę 238,1 milionów dolarów.
Skład[edytuj | edytuj kod]
Skład WD-40 stanowi tajemnicę handlową. Produkt nie został opatentowany, aby uniknąć ujawnienia jego dokładnych składników[2]. Głównymi składnikami WD-40 zgodnie z jego amerykańską kartą charakterystyki są[1]:
- 50% spirytus mineralny
- 25% LPG (prawdopodobnie jako środek napędowy; obecnie używany jest dwutlenek węgla aby zmniejszyć palność produktu)
- >15% oleje mineralne (lekkie oleje smarujące)
- <10% składniki obojętne.
W niemieckiej wersji językowej karty są wymienione następujące składniki istotne ze względów bezpieczeństwa:
- 60% ciężkiej benzyny (produkt ropopochodny)
- 1–5% dwutlenek węgla
W polskiej wersji językowej karty są wymienione następujące składniki istotne ze względów bezpieczeństwa:
- 67% ciężkiej benzyny (produkt ropopochodny)
- 21% oleju bazowego (niespecyfikowanego)
Popularna miejska legenda głosi, że kluczowym składnikiem WD-40 jest olej z ryb[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Karta charakterystyki WD-40. [dostęp 2019-06-24].
- ↑ a b c Martin Douglas: John S. Barry, Main Force Behind WD-40, Dies at 84. [w:] The New York Times [on-line]. 2009-07-22. [dostęp 2014-02-22]. (ang.).
- ↑ WD-40 Company and Product History. [dostęp 2012-03-21]. (ang.).
- ↑ WD-40 Myths, Legends and Fun Facts. [dostęp 2009-10-05]. (ang.).