Wacław Czarnomski
| Data i miejsce urodzenia |
1846 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
inżynier komunikacji, hydrotechnik |
Wacław Jan Czarnomski (ur. 1846 w Dańkówce, zm. 1919[1]) – polski inżynier komunikacji, hydrotechnik, autor wielu projektów portów w Rosji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn ziemianina z guberni podolskiej, właściciela Dąbrowic i Dańkówki Hipolita[2]. Ukończył ze złotym medalem gimnazjum w Niemirowie (1863)[3], a następnie Instytut Inżynierów Komunikacji w Petersburgu (1867)[4]. Od 1867 uczestniczył w budowie portów rzecznych w gub. kijowskiej[5]. Od lat 80. XIX wieku pracował w Ministerstwie Komunikacji w Petersburgu. Autor licznych projektów portów handlowych oraz dokumentów z zakresu żeglugi handlowej i prawa. Stworzył w 1900 projekt ochrony Petersburga przed powodziami poprzez budowę tam w Zatoce Fińskiej w pobliżu Kronsztadu. W 1900 r. przeprowadził pomiary głębokości i prędkości przepływu Newy w miejscach planowanej budowy mostu Piotra Wielkiego[6]. W latach 1904–1907 był zatrudniony w Komitecie Budowy Portów Handlowych, następnie jako radca stanu w Głównej Dyrekcji Portów Handlowych i Żeglugi (1907–1909). Potem w latach 1909–1917 – jako rzeczywisty radca stanu, pracownik departamentu portów handlowych i żeglugi oraz członek Zgromadzenia Technicznego Ministerstwa Handlu i Przemysłu[6]. W latach dwudziestych XX wieku – profesor Rosyjskiego Instytutu Hydrometeorologicznego. W latach 1922–1924 zbadał rzekę Wołchow i jej dorzecze w związku z budową elektrowni wodnej Wołchow[6].
Publikacje Wacława Czarnomskiego[edytuj | edytuj kod]
- Взрывные работы на Анапском рейде, произведенные в 1892 г., "Материалы для описания русских портов и истории их сооружения" Вып. 15, c. 1-24
- О цементах и гидравлических растворах на Съезде русских деятелей по водным путям 1896 г., Санкт-Петербург 1896
- О применении ламп продолжительного горения к маякам и портовым огням, Санкт-Петербург 1899.
- О применении подвижных кессонов с сжатым воздухом к устройству набережных и доков в Генуе и Марсели, Санкт-Петербург 1899
- К вопросу о мерах для защиты С.-Петербурга от наводнения посредством устройства дамб поперек Финского залива (у Кронштадта), Санкт-Петербург 1900
- Метеорологические и гидрологические станции и посты в русских морских портах и прибрежных пунктах Северного, Балтийского, Черного, Азовского и Каспийского морей, Санкт-Петербург 1902
- О применении передвижных железных кессонов с сжатым воздухом к устройству портовых набережных и доков, Санкт-Петербург 1903
- Деятельность А. Р. Шуляченки по исследованию состояния бетонных сооружений в заграничных портах, ЗРТО, 1904, № П с. 15-19
- Исследование состояния опытных и рабочих массивов в сооружениях Либавского порта, Санкт-Петербург 1904
- О действии морской воды на сооружения из гидравлических растворов в портах Западной Европы и в южно-русских портах, Санкт-Петербург 1907
- Пуццоланы, трассы и другие вулканические земли, входящие в состав растворов для строительных портовых работ, Санкт-Петербург 1910
- О действии сернокислых почвенных вод на цементные растворы сооружений, Петроград 1915
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 18200562_Materialy po issledov... [online], elib.rgo.ru [dostęp 2024-04-12].
- ↑ Ryszard Błażejewski, Wacław Czarnomski (1846-1919) - próba odtworzenia życiorysu, "Gospodarka Wodna" 2023, nr 7
- ↑ Чарномский Вацлав, Немировская мужская гимназия. Выпускники 1841-1888 гг.
- ↑ Janusz Jankowski, Leningradskij ordiena Lenina Institut inżenierow żeleznodorożnogo transporta imieni akadiemika W. N. Obrazcowa 1809—1959. Wsiesojuznoje izdatielsko-poligraficzeskoje objedinienije Ministierstwa putiej soobszczenija, Moskwa 1960, [recenzja] – "Kwartalnik Historii Nauki i Techniki" t. 8, z. 2, 1963, s. 294
- ↑ Волков Сергей Владимирович, Высшее чиновничество Российской империи. Краткий словарь, Санкт-Петербург 2016, c. 701
- ↑ a b c Чарномский Вацлав Ипполитович, Oтечественные гидрологи XX b., Еквтеринбург 2018, c. 806