Wacław Gurynowicz
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
Wacław Gurynowicz (ur. 22 czerwca 1865 we Włocławku, zm. w lipcu 1943 w Łodzi[1][2]) – polski aktor teatralny.
Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]
Debiutował w 1888 r. w Radomiu w zespole Lucjana Dobrzańskiego i Jana Reckiego. W latach 1889–1891[1] występował w wędrownych grupach teatralnych oraz warszawskich teatrach ogródkowych: „Alhambra”, „Promenada”, „Wodewil” i „Eldorado”[3]. W pierwszych latach kariery śpiewał niekiedy w operach, m.in. Dziembę („Halka”)[1].
W latach 1891–1894 pracował w zespole Ludwika Czystogórskiego i występował z nim w Lublinie, Radomiu, Kielcach i w Warszawie[1][3][4]. W 1894 r. występował w Łodzi, a w sezonie 1895/1996 należał do zespołu Bolesława Mareckiego[1].
W latach 1897–1939 był związany na stałe z Teatrem Miejskim w Łodzi[1][3][4], w którym m.in. obchodził trzydziestopięciolecie pracy scenicznej (1923) w roli Millera (Intryga i miłość)[1][3][5]. Latem 1906 oraz w maju 1908 roku występował w zespole Mariana Gawalewicza w Filharmonii w Warszawie[3].
W 1933 otrzymał tytuł członka zasłużonego Związku Artystów Scen Polskich[6].
Role teatralne[edytuj | edytuj kod]
Wacław Gurynowicz w pierwszych latach swojej kariery scenicznej grał głównie role komicznych amantów. W kolejnych latach jego specjalizacją były role grane w charakterystycznych epizodach. Do jego ulubionych należały role Żydów lub pyszałków[1][3].
- Wesele – Żyd
- Dożywocie – Twardosz
- Maria Stuart – Morton
- Damy i Huzary – Grzegorz
- Dziady – Kruk, chłop[7]
- Makbet – Siward[8]
- 1898: Małka Szwarcenkopf Gabrieli Zapolskiej – Marszelik[9]
- 1898: Gałganduch, czyli Trójka hultajska według Kazimierza Wroczyńskiego – Strudel[9];
- 1903–1906: Kolega Crampton wg Gerharta Hauptmana – ojciec Andrzeja
- 1914: Wóz Drzymały według utworu Józefa Rączkowskiego – chłop Michał Niedziela[10][11]
- 1926: Codziennie o piątej – Franciszek[1]
- 1926: Róża – Mówca II[1]
- 1927: Kredowe koło – oberżysta[1]
- 1927: Panna Flutte (1927) – ojciec[1][12][3].
- 1927: Wyzwolenie – robotnik[1]
- 1928: Zemsta – Dyndalski[1]
- 1929: Grube ryby – Filip[1]
- 1932: Azef[1]
- 1936: Tajny agent według powieści Josepha Conrada – jako anarchista Karol Jundt[1][13][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Wacław Gurynowicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2022-09-22].
- ↑ Zbigniew Wilski, Straty osobowe teatru polskiego w okresie 1 IX 1939 – 8 V 1945, „Pamiętnik Teatralny”, R. XII (Z. 1–4 (45–48)), 1963, s. 370.
- ↑ a b c d e f g h Wacław Gurynowicz, [w:] Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, Warszawa: PWN, 1973, s. 215.
- ↑ a b Teatr Miejski w Łodzi 1922–1927, Łódź: Jan Mroziński, 1927, s. 11, [dostęp 2022-09-05].
- ↑ „Tygodnik Łódzki”, nr 2, marzec–kwiecień 1923, s. 9.
- ↑ „Głos Poranny” (Łódź), nr 123, 5 maja 1933, s. 6.
- ↑ [Tadeusz Pacewicz Mickiewicz na scenach polskich Tom 1 z Z dziejów inscenizacji w Polsce, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1959, s.44].
- ↑ Jarosław Komorowski, [Piramida zbrodni: Makbet w kulturze polskiej, 1790–1989], Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, 2002 s. 292.
- ↑ a b Encyklopedia Teatru Polskiego.
- ↑ (a), Z teatru, „Rozwój” 1914, nr 255, s. 3, [online] [dostęp 2022-09-21].
- ↑ Anna Kuligowska-Korzeniewska, Teatr polski w Łodzi 1844–1918, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1995, s. 210.
- ↑ Teatr i Kino, [w:] „Hasło Łódzkie”, 1927, nr 24, s. 12. [online] [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Tajny agent, [w:] Encyklopedia teatru polskiego. [online] [dostęp 2022-09-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 215.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wacław Gurynowicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2022-08-31].