Wacław Hann
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk filologicznych | |
| Rektor | |
| Uczelnia | |
Johann Wenzel Hann (Haan[1]) (ur. 30 kwietnia 1763 w Grazu, zm. 30 kwietnia 1819 we Lwowie) – austriacki poeta, literat, lektor filologii i estetyki na Uniwersytecie Lwowskim, rektor Uniwersytetu w latach 1791–1792.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1784 przyjechał do Lwowa z Austrii obejmując posadę wykładowcy tutejszego Uniwersytetu. Szybko nauczył się języka polskiego, tłumacząc utwory polskich pisarzy na niemiecki. W 1789 został dziekanem, a w 1791 rektorem uniwersytetu. W 1793 ciężka choroba zahamowała jego karierę. Od 1805 wykładał w Krakowie, by w 1810 wrócić do Lwowa. 28 czerwca 1811 w uznaniu zasług na rzecz kształcenia młodzieży, otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa[2]. Starał się o dawną posadę na Uniwersytecie, której mu odmówiono z powodu, jak napisano, niemoralnego życia.
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Vermischte Versuche in der Dichtkunst, Wiedeń, 1782
- Xenokrat: ein Gedicht in seiben Büchern, Wiedeń, 1787
- Albert der Abenteurer. Ein satyrischer Roman, Ignacy Krasicki (tłumaczenie), Wiedeń, Lipsk, 1794
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ to nazwisko pojawia się w książkach wydanych przez niego w Wiedniu
- ↑ Gazeta Lwowska. 13 grudnia 1811. [dostęp 2013-04-12].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ludwik Finkel, Stanisław Starzyński - "Historya Uniwersytetu Lwowskiego", Lwów 1894, Drukarnia E. Winiarza