Przejdź do zawartości

Wacław Kłopociński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Kłopociński
Ilustracja
Wacław Kłopociński w latach 60.
Data i miejsce urodzenia

15 października 1911
Kalisz

Data i miejsce śmierci

18 marca 1997
Warszawa

Zawód, zajęcie

geodeta

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Order Sztandaru Pracy II klasy

Wacław Kłopociński (ur. 15 października 1911 w Kaliszu, zm. 18 marca 1997 w Warszawie) – polski geodeta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Kaliszu i tam ukończył naukę w szkole średniej. Następnie studiował na Wydziale Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej, gdzie w roku 1935 uzyskał stopień inżyniera mierniczego. W latach 1934–1937 pracował w kaliskim Wydziale Technicznym Zarządu Miejskiego, a następnie jako mierniczy przysięgły w Warszawie[1][2].

W latach 1949–1953 był naczelnym inżynierem w Okręgowym Przedsiębiorstwie Mierniczym, a od 1953 do 1964 roku pracował jako projektant geodezyjnych urządzeń kontrolno-pomiarowych w Biurze Projektów Energoprojektu Warszawa. Od 1964 do 1978 roku pracował na stanowisku dyrektora Warszawskiego Przedsiębiorstwa Geodezyjnego. Ponadto Wacław Kłopociński był wykładowcą na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej. Po przejściu na emeryturę w 1978 roku zajmował się rzeczoznawstwem majątkowym, szacowaniem wartości gruntów i budynków oraz został powołany do Państwowej Komisji Kwalifikacyjnej ds. Uprawnień Zawodowych w Zakresie Szacowania Nieruchomości[1][2].

Działał w Związku Mierniczych Rzeczypospolitej Polskiej (ZMRP), a następnie w Stowarzyszeniu Geodetów Polskich (SGP). Od 1949 do 1950 był członkiem Zarządu Głównego ZMRP, w latach 1955–1959 i 1962–1967 był przewodniczącym Zarządu Głównego SGP, a od 1959 do 1962 roku wiceprzewodniczącym ZG SGP. W ramach stowarzyszenia był przewodniczącym Sekcji Naukowej Geodezji Miejskiej oraz Głównej Komisji Techniki. Ponadto był członkiem Rady Głównej Naczelnej Organizacji Technicznej, a w latach 1961–1965 jej wiceprzewodniczącym.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[1][2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Został odznaczony m.in.[1][2]:

Ponadto został uhonorowany: odznaką „Za zasługi w dziedzinie geodezji i kartografii”, odznakami Honorowymi NOT i SGP oraz tytułem Członka Honorowego SGP[1][2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Geodeci i kartografowie Polscy. Słownik biograficzny, t. 1, Warszawa: Stowarzyszenie Geodetów Polskich, 2019, s. 87, ISBN 978-83-61576-36-5.
  2. a b c d e Członkowie honorowi Stowarzyszenia Geodetów Polskich. Stowarzyszenie Geodetów Polskich. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-31)].