Wacław Moycho

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wacław Moycho
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1884
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 września 1965 w
Ciechocinek

Zawód, zajęcie

botanik, fizjolog

Wacław Moycho (ur. 3 lipca 1884 w Warszawie, zm. 16 września 1965 w Ciechocinku), polski botanik, fizjolog.

Szkołę średnią ukończył w Warszawie. W roku 1904 podjął studia na uniwersytecie we Fryburgu. Od 1905 kształcił się na Cesarskim Uniwersytecie Wiedeńskim. Od 1906 przebywał i studiował w Paryżu, gdzie uzyskał licencjat nauk przyrodniczych. W roku 1915 otrzymał stopień doktora nauk przyrodniczych z zakresu fizjologii ogólnej i przez dwa lata pracował jako asystent w katedrze fizjologii ogólnej a w roku 1918 został stypendystą Akademii Paryskiej.

Po I wojnie światowej w roku 1919 powrócił do Polski do Warszawy, gdzie podjął pracę w Państwowym Zakładzie Badawczym Środków Żywnościowych. Równocześnie został adiunktem w Zakładzie Botaniki Ogólnej SGGW.

W roku 1928 rozpoczął pracę w Zakład Fizjologii Roślin Uniwersytetu Warszawskiego. W dalszym ciągu współpracował z SGGW prowadząc wykłady z fizjologii roślin.

Po uzyskaniu tytułu naukowego na Uniwersytecie Warszawskim rozpoczął w roku 1932 wykłady z fizjologii roślin oraz mikrobiologii na Uniwersytecie Wileńskim. Po pięciu latach pracy w Wilnie mianowany został profesorem nadzwyczajnym.

W okresie II wojny światowej przebywał na terenie Warszawy, gdzie wykładał w tajnym Uniwersytecie Warszawskim. Szkolił studentów aż do czasu wybuchu powstania warszawskiego.

Po wojnie w czerwcu 1945 roku przeniósł się do Łodzi, gdzie był współorganizatorem Uniwersytetu Łódzkiego. Tam pracował w katedrze Fizjologii i Mikrobiologii, gdzie zajmował się badaniami w zakresie mikrobiologii, witaminologii i wirusologii. Przepracował do roku 1960 kiedy to przeszedł na emeryturę.

Był członkiem korespondentem Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Wacław Moycho zmarł w Ciechocinku, pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Słownik biologów polskich, PWN, Warszawa, 1987 ISBN 83-01-00656-0