Przejdź do zawartości

Wallpaper tax

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wallpaper tax (ang. podatek od tapet) – podatek nałożony w Wielkiej Brytanii w 1712 roku, za panowania królowej Anny.

Tapety stawały się modne, ponieważ były tańszą alternatywą dla tapiseri i boazeri[1].

Podatek dotyczył tapet: malowanych, barwionych, drukowanych i we wzory[2], a stawka podatku wynosiła 1 pensa za jard kwadratowy. Stawka została podniesiona w 1714 do 1,5 pensa, 1777 do 1,75 pensa[3] i w 1809 roku do 1 szylinga za jard (w 2019 jest to równowartość £3,65).

Wprowadzenie podatku spowodowało wzrost cen i skupienie się produkcji na tapetach droższych.

Podatek był omijany, ponieważ podatnicy kupowali nieopodatkowany papier i sami go ozdabiali.

Podatek przynosił niskie dochody i został zniesiony w 1836 roku.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sarah Murden, Wallpaper Tax [online], All Things Georgian [dostęp 2020-09-05] (ang.).
  2. About wallpaper [online], www.coatings.org.uk [dostęp 2020-09-05].
  3. V&A · A brief history of wallpaper [online], Victoria and Albert Museum [dostęp 2020-09-05] (ang.).