Wanda Badura-Madej

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wanda Badura-Madej (ur. 1 stycznia 1943) – polska psycholog kliniczna, psychotraumatolog, doktor, znawca zagadnień przemocy, twórca podwalin interwencji kryzysowej w Polsce, dyrektor pierwszego w Polsce Ośrodka Interwencji Kryzysowej[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia na Uniwersytecie Jagiellońskim i od razu podjęła pracę zawodową. Od 1965 była zatrudniona w Klinice Psychiatrycznej w Krakowie. Od 1971 do 2008 pracowała w Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego. Początkowo była kierownikiem Międzyuczelnianego Ośrodka Pomocy i Interwencji Psychologicznej. Potem pracowała w Zakładzie Psychologii Zdrowia. W Klinice Psychiatrii krakowskiej Akademii Medycznej współpracowała z prof. Antonim Kępińskim, prof. Marią Orwid i prof. Jackiem Bombą. Działalność uniwersytecką łączyła z praktyką (diagnozą i psychoterapią) – była dyrektorką pierwszego w Polsce Ośrodka Interwencji Kryzysowej w Krakowie, początkowo współtworząc tę jednostkę. Obecnie prowadzi zajęcia w ramach studiów podyplomowych na Uniwersytecie Humanistycznospołecznym SWPS[1]. Pełniła funkcję przewodniczącej Sekcji Interwencji Kryzysowej w Polskim Towarzystwie Psychologicznym[2].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Jest autorką publikacji z zakresu interwencji kryzysowej, m.in.:

  • Wybrane zagadnienia interwencji kryzysowej. Poradnik dla pracowników socjalnych,
  • Przemoc w rodzinie. Interwencja kryzysowa i psychoterapia[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rozmowa z Mistrzynią/Mistrzem. Mam poczucie sensu tego, co robię…, w: Niebieska Linia, nr 4/129/2020, s. 1-3, ISSN 1507-2916
  2. a b Uniwersytet Humanistycznospołeczny SWPS, Profil zawodowy