Warszawa (singel T.Love)
Pomóż nam go sprawdzić: oceń zgłoszoną nominację.
| Wykonawca singla z albumu Pocisk miłości | |
| T.Love | |
| Wydany |
listopad 1990 |
|---|---|
| Nagrywany |
jesień 1990 |
| Gatunek | |
| Wydawnictwo | |
| Kompozytor | |
| Twórca tekstu | |
Warszawa – singel zespołu T.Love wydany w listopadzie 1990 roku. Utwór został skomponowany przez Jana Benedeka, tekst napisał Muniek Staszczyk.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pomysł na piosenkę pojawił się w 1989 roku, gdy po rozpadzie T.Love Muniek Staszczyk pracował na zmywaku w londyńskiej knajpie Parks. Podczas pewnego weekendu w pracy wymyślił dwa pierwsze wersy piosenki: Za oknem zimowo zaczyna się dzień / Zaczynam kolejny dzień życia[1]. Udając przed przełożonymi problemy żołądkowe, udawał się do toalety, gdzie na barowych serwetkach (w innym źródle: papierze toaletowym) dokończył pierwszą zwrotkę oraz napisał drugą[1][2]. Trzecia zwrotka została napisana później. Według różnych źródeł miała powstać w Polsce w grudniu 1989 roku[1] lub w wynajmowanym przez Staszczyka mieszkaniu w Londynie[3]. Była to pierwsza piosenka Muńka Staszczyka napisana po 1986 roku[1].
Pierwsza wersja „Warszawy” została nagrana 29 grudnia 1989 roku w domu dziennikarza i wydawcy książek Pawła Dunin-Wąsowicza[1]. Podczas nagrania Muniek Staszczyk grał na gitarze basowej, a Paweł Dunin-Wąsowicz śpiewał chórki. W porównaniu do późniejszej wersji studyjnej druga zwrotka zaczynała się od słów Krakowskie Przedmieście jest w maju cudowne / Studentki wirują swoimi ciałkami, a trzecia zwrotka kończyła się słowami: Jesienią wychodzę z tobą na spacer / Przez pełne kasztanów ulice[4]. Po nagraniu Staszczyk uznał, że dla tej piosenki powinien reaktywować swój zespół[3].
Demo „Warszawy” zostało nagrane wiosną 1990 roku w składzie: Muniek Staszczyk – śpiew, Jan Benedek – gitary, Robert Szambelan – perkusja. Ścieżkę instrumentalną nagrano w ówczesnym mieszkaniu Jana Benedeka przy ul. Czarnieckiego 59, wokale w wytłumionym studiu Piotra Kokosińskiego[4].
Jesienią 1990 roku w Izabelin Studio nagrano finalną wersję „Warszawy”[5][6]. Kompozycja została znacznie zmieniona przez Jana Benedeka. Za jego sprawą pojawiła się gitara akustyczna, pojawiły się improwizowane partie trąbki i syntezatora, zrezygnowano z solówki gitarowej. Ścieżka basowa została zagrana na basie Steinbergera, wypożyczonej od Marcina Ciempiela[4]. Solo na trąbce zagrał Andrzej Przybielski, na syntezatorach zaś Wojciech Konikiewicz. Podczas nagrywania utworu Przybielski borykał się ze spuchniętą wargą, będącą wynikiem pobicia[7]. Konikiewicz korzystał z dwóch syntezatorów: analogowego Rolanda Juno-106 oraz cyfrowego Korga M1[8]. Powstały dwie ścieżki na trąbkę, zmiksowane później w jedno solo przez Roberta Brylewskiego[8][6]. Jarosław Polak odpowiadał za zaprogramowanie perkusji. Talerze nagrano osobno[5].
W listopadzie 1990 roku „Warszawa” ukazała się na singlu. Utwór trafił na album Pocisk miłości wydany 12 sierpnia 1991 roku[6]. Piosenka uchodzi za jeden z najpopularniejszych utworów polskiego rocka[3][6][9]. Był to również pierwszy przebój T.Love, który przeobraził się z zespołu alternatywnego w mainstreamowy[6].
Piosenka od razu stała się przebojem. Na przełomie 1990 i 1991 roku trzy razy zajmowała pierwsze miejsce na Liście przebojów Programu Trzeciego[8]. Muniek Staszczyk wspomina, że „Warszawę” doceniła Agnieszka Osiecka oraz że piosenka cieszy się bardzo dużą popularnością wśród warszawskich taksówkarzy, którzy często uważają „Warszawę” jako najlepszy po „Śnie o Warszawie” Czesława Niemena utwór poświęcony stolicy[10].
W następnych latach utwór ten pojawił się również na składankach: BesT.Love (1998), Superprodukcja (2003), Gwiazdy polskiej muzyki lat 80. (2007), Love, Love, Love – The Very BesT.Love (2008)[10].
Tekst[edytuj | edytuj kod]
W 2016 roku Muniek Staszczyk określił „Warszawę” jako pocztówkę miasta lat 80[6]. Grochów się budzi z przepicia oraz Krakowskie Przedmieście zalane jest słońcem odnosi się do czasów studenckich Staszczyka. Na Grochowie przy ulicy Kickiego 9 (według innego źródła: Kickiego 12[9]) mieści się akademik, w którym przebywał studiujący polonistykę Muniek Staszczyk. Zajęcia zaś odbywały się na Krakowskim Przedmieściu 26/28[8]. W latach 1988–1998 Staszczyk mieszkał na Żoliborzu: początkowo z żoną i jej rodzicami na ulicy Przasnyskiej, następnie na ulicy Suzina[6][8]. Zwrotka Zielony Żoliborz, pieprzony Żoliborz stanowi manifestację miłości do tej dzielnicy, jednak została ona wyrażona w knajackim slangu. Zwrotka ta spotkała się później z krytyką ze strony niektórych mieszkańców Żoliborza, dosłownie traktujących ten fragment piosenki. Wersy Jesienią o zmroku przechodzę z tobą / Przez pełne kasztanów ulice są poświęcone żonie Marcie, z którą Muniek spacerował po Żoliborzu[8].
Teledysk[edytuj | edytuj kod]
Teledysk został nagrany na strychu mieszkaniu Jana Benedeka, gdzie często gościli warszawscy i paryscy muzycy[10]. Reżyserem klipu był lider francuskiego zespołu punkowego Les V.R.P. Nery Catineau[10][11]. Teledysk nakręcono na taśmie ORWO. Muniek Staszczyk zagrał Adolfa Hitlera, Paweł Nazimek Józefa Stalina, Jarosław Polak sklepikarza, a Romuald Kunikowski księdza. Pierwotnie teledysk miał nakręcić Łukasz Zadrzyński (autor teledysków do piosenek „Wychowanie” i „Chłopaki nie płaczą”), jednak reżyser zażądał zbyt wysokiego honorarium[10].
Teledysk do „Warszawy” wygrał pierwszą edycję Festiwalu Polskich Wideoklipów Yach Film w 1991 roku[11].
Dodatkowe informacje[edytuj | edytuj kod]
- Pierwsza wersja „Warszawy” z grudnia 1989 roku trafiła na album Muniek & T.Love – rarytasy 1981–2007, którą dołączono do książki Magdy Patryas Potrzebuję wczoraj poświęconej T.Love[10].
- Wersje koncertowe „Warszawy” pojawiły się na albumach I Love You z 1994 roku oraz T.Live z 2003 roku[10].
- Utwór był wielokrotnie coverowy. Własną wersję „Warszawy” wykonali m.in. Stanisława Celińska[6], Sokół (w 2017), Katarzyna Nosowska, Dawid Podsiadło[12].
- „Warszawa” pojawiła się w polskim filmie muzycznym Wszystko gra z 2016 roku[13].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Wojciechowski 2017 ↓, s. 503.
- ↑ Gancaż 2007 ↓, s. 251.
- ↑ a b c Maciej Łukomski: Historia kultowych piosenek: „Warszawa” zespołu T. Love. strefalifestyle.pl. [dostęp 2024-05-09].
- ↑ a b c Wojciechowski 2017 ↓, s. 504.
- ↑ a b Wojciechowski 2017 ↓, s. 505–506.
- ↑ a b c d e f g h Tymoteusz Kociński: Historia jednej piosenki... T.Love – „Warszawa”. koncertomania.pl, 2019-08-13. [dostęp 2024-05-09].
- ↑ Wojciechowski 2017 ↓, s. 504–505.
- ↑ a b c d e f Wojciechowski 2017 ↓, s. 505.
- ↑ a b Michał Mieszko Skorupka: Ulica Kickiego w Warszawie. Bohaterka wielkiego hitu zespołu T.Love. To tutaj „Grochów budził się z przepicia”. warszawa.naszemiasto.pl, 2023-03-22. [dostęp 2024-05-09].
- ↑ a b c d e f g Wojciechowski 2017 ↓, s. 506.
- ↑ a b Historia. yachfilm.pl. [dostęp 2024-05-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-12)].
- ↑ JMur: Odświeżył hit T.Love. Zrobił to lepiej niż Muniek?. fakt.pl, 2017-11-30. [dostęp 2024-05-09].
- ↑ Topolski 2016 ↓, s. 72.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dariusz Gancaż. Называть вещи своими именами: поэтический мир Михаила Науменко и Зыгмунта Сташчика. „Русская рок-поэзия: текст и контекст”. 9, 2007.
- Konrad Wojciechowski: T.LOVE „WARSZAWA”, 1991. W: Jan Skaradziński, Konrad Wojciechowski: Piosenka musi posiadać tekst i muzykę. 200 najważniejszych utworów polskiego rocka. Czerwonak: In Rock, 2017. ISBN 83-64373-54-4.
- Jan Topolski. #Wszystkogra. „Kino”. 51 (587), 2016.