Wasyl Slipak
 Wassyl Slipak w 2014 roku | |
| Imię i nazwisko |
Wasyl Jarosławowycz Slipak |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
20 grudnia 1974 |
| Data i miejsce śmierci |
29 czerwca 2016 |
| Przyczyna śmierci |
zabity przez strzał snajpera |
| Instrumenty |
śpiewak operowy |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Aktywność | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Wasyl Jarosławowycz Slipak, ukr. Василь Ярославович Сліпак (ur. 20 grudnia 1974 we Lwowie, zm. 29 czerwca 2016) – ukraiński śpiewak operowy.
Od 1994 często występował we Francji w takich miejscach jak Opéra Bastille. Za występ w operze Slipak otrzymał kilka nagród, w tym „Najlepszy występ męski” za piosenkę Toreador[1]. Oprócz opery został pośmiertnie odznaczony tytułem Bohatera Ukrainy za pracę jako żołnierz-ochotnik[2].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Urodzony w 1974 r. we Lwowie, lubił śpiewać od dzieciństwa[1][3]. W wieku 11 lat dołączył do lwowskiej grupy chórów dziecięcych Dudarik. Następnie kontynuował naukę w Konserwatorium Lwowskim. Podczas swojej edukacji wziął udział w konkursie wokalnym we francuskim mieście Clermont-Ferrand, wygrywając konkurs. W 1996 r. otrzymał zaproszenie do występu w Opéra Bastille w Paryżu. W 1997 roku ukończył Akademię Muzyczną im. Łysenki we Lwowie, a następnie został zaproszony do Opery Paryskiej, gdzie został śpiewakiem operowym[4]. Przez ostatnie 20 lat mieszkał w Paryżu, jeździł po świecie, podpisując kontrakty z kilkuletnim wyprzedzeniem.[5].
Do roku 2011 był na szczycie swojej branży, zdobywając nagrodę dla najlepszego męskiego wykonawcy na konkursie i festiwalu operowym Armel w Segedynie za wykonanie utworu Toreador z opery Carmen[6].
Aktywność publiczna[edytuj | edytuj kod]
Na początku lat 90., zaraz po ogłoszeniu niepodległości, Wasyl Slipak i jego brat Orest, w solidarności z osobami o specjalnych potrzebach, byli jednymi z pierwszych, którzy przyłączyli się do ruchu „Vira i Światło”, wspólnoty „Tęczy”, który powstał pod kościołem św. Wołodymyr i Olga we Lwowie.
Przez jakiś czas Wasyl śpiewał w chórze kościoła św. Wołodymyr i Olga, której był parafianem.
W czasie rewolucji godności miał kontrakt w operze — nie mógł przyjechać do Kijowa. Ale wraz z początkiem Euromajdanu kierował ruchem wolontariackim — koordynował akcje publiczne we Francji mające na celu wsparcie Ukrainy. Piosenkarz stał się aktywnym uczestnikiem wszystkiego, co wydarzyło się w diasporze: wspierał paryski Euromajdan, który trwał od 24 listopada 2013 r.[7].
Wasyl Slipak organizował regularne publiczne wykłady dla przedstawicieli środków masowego przekazu, edukacji i polityki, które pomogły w prawdziwym relacjonowaniu wydarzeń na Ukrainie.
Od 2014 roku, po rozpoczęciu rosyjskiej agresji, wielokrotnie organizował publiczne demonstracje w Paryżu.[8].
W celu wyjaśnienia francuskiej publiczności w języku sztuki sytuacji na Ukrainie, a także zebrania pieniędzy na pomoc dzieciom ofiar wojny, 12 lipca 2014 r. wraz z kolegami, znanymi europejskimi śpiewakami operowymi, utworzyła humanitarną organizację non-profit – fundację dzieci „Opera przyjaciele dzieciom”.[9].
21 grudnia 2014 r. wraz z przyjaciółmi upamiętnił poległych żołnierzy Sił Zbrojnych Ukrainy w Paryżu. Niebiesko-żółte wstążki z imionami poległych bohaterów zostały przymocowane do choinki podarowanej przez Moskwę i zainstalowanej naprzeciwko katedry Notre-Dame.[10]. W tym dniu[397] utworzył[358] organizację charytatywną "Fraternité Ukrainienne" ("Braterstwo Ukraińskie"), która nadal pomaga obrońcom Ukrainy.[11].
Udział w wojnie na wschodniej Ukrainie[edytuj | edytuj kod]
Na wojnę po raz pierwszy pojechałem w maju 2015 roku. Przebywałem tam ponad miesiąc. Od razu pojawił się znak wywoławczy „Mit” na cześć Mefistofelesa. Walczył w Pisky w pobliżu lotniska w Doniecku. Brał udział w walkach o Awdijewkę w ramach 1. oddzielnej kompanii szturmowej 7. oddzielnego batalionu Ukraińskiego Korpusu Ochotniczego (Prawy Sektor) — nie z powodu przekonań politycznych, udał się tam, gdzie brano ochotników. Wrócił ranny.[12].
Po raz drugi udał się na front we wrześniu 2015 r. we wsi Vodiane koło Mariupola, na linii frontu i wrócił do Paryża w październiku.
Latem 18 czerwca 2016 r. po raz trzeci udał się do Donbasu, by dostarczyć zebraną pomoc obrońcom-ochotnikom i planował pozostać tam przez sześć miesięcy. Jednak 29 czerwca 2016 r. podczas wykonywania misji bojowej jako strzelec karabinu maszynowego w 1. Kompanii Szturmowej Ochotniczego Korpusu Ukraińskiego „Prawego Sektora” (DUK PS), zginął w bitwie około godziny 6:00., od kuli kalibru 12,7 mm wystrzelonej przez snajpera. Wasyl Slipak uratował braci kosztem własnego życia.[13].
29 czerwca 2016 roku, około godziny 6 rano, Slipak został zabity przez strzał snajperski w pobliżu miejscowości Debalcewo[1]. Życie Slipaka było tematem filmu dokumentalnego Myth[3].
Prezydent Ukrainy Petro Poroszenko przyznał Slipakowi pośmiertnie tytuł Bohatera Ukrainy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Rbc.ua, Василий Слипак: биография оперного певца, который погиб за Украину, „РБК-Украина” [dostęp 2018-05-11] (ros.).
- ↑ a b Paris Opera singer, Ukrainian Vasyl Slipak awarded Hero of Ukraine title posthumously [online], risu.org.ua [dostęp 2018-05-11] (ang.).
- ↑ a b Film about Vasyl Slipak released in Ukraine [online] [dostęp 2018-05-11] (ang.).
- ↑ Ukrainian Opera Singer Killed While Fighting In Eastern Ukraine [online], RadioFreeEurope/RadioLiberty [dostęp 2018-05-11] (ang.).
- ↑ Анна Чесановская: "Василь Слипак мечтал вернуться на родину, купить домик в селе и заниматься огородом" [online], www.art-russe.com [dostęp 2022-10-18] (ros.).
- ↑ Wassyl Slipak, Who Left Paris Opera for Ukraine War, Dies at 41, „The New York Times”, 30 czerwca 2016, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-05-11] (ang.).
- ↑ Украинцы провели «Евромайдан» в центре Парижа [online], www.rfi.fr [dostęp 2022-10-19] (ros.).
- ↑ Париж продовжує протести проти агресії Росії в Україні [online], maidan.org.ua [dostęp 2022-10-19] (ukr.).
- ↑ Fundusz „Wykonawcy opery dla dzieci”. Oficjalna strona internetowa organizacji [online], operafriendsforchildren.org [dostęp 2022-10-19] (pol.).
- ↑ В Париже украсили «московскую» елку украинской символикой [online], newsprolife.com.ua [dostęp 2022-10-19] (ros.).
- ↑ Рік від загибелі воїна-співака, Героя України Василя Сліпака [online], www.radiosvoboda.org [dostęp 2022-10-19] (ukr.).
- ↑ Три роки по Міфу: Ким був та як загинув легендарний Василь Сліпак [online], www.depo.ua [dostęp 2022-10-19] (ukr.).
- ↑ Василь Сліпак воював у складі 1-ї окремої штурмової роти ПС. [online], tsn.ua [dostęp 2022-10-19] (ukr.).