Więźniarka (wagon)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Więźniarka kolei wschodnioniemieckich.

Więźniarkawagon kolejowy do przewozu więźniów. Według norm UIC 438-1 takie wagony oznaczane są literą S[1].

Polska[edytuj | edytuj kod]

  • Wagon N

ZSRR, Rosja[edytuj | edytuj kod]

  • stołypinka – wagon podobny do pasażerskiego z przedziałami, zamiast drzwi ma kraty. Posiada także pomieszczenie dla strażników[2][3][4]. Nazwa pochodzi od Piotra Stołypina, który wprowadził wagony do transportu rodzin chłopskich z bydłem, przerobione po rewolucji bolszewickiej na więźniarki.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tomasz Tomaszewski, Oznaczenia wagonów osobowych. Zmiany oznaczeń zgodnie z nową kartą UIC 438-1, „TTS Technika Transportu Szynowego”, 11 (11), Radom: Instytut Naukowo-Wydawniczy "TTS", 2004, s. 28-32, 36, ISSN 1232-3829, OCLC 68748969.
  2. вагон для перевозки заключенных
  3. Etapy
  4. Wagon "Stołypin"