Wiaczasłau Kuzniacou

Wiaczasłau Kuzniacou
Вячаслаў Кузняцоў
Pełne imię i nazwisko	Wiaczasłau Mikałajewicz Kuzniacou
Data urodzenia	21 lutego 1947
	Stały Pełnomocny Przedstawiciel Republiki Białorusi przy Ustawowych i Innych Organach Wspólnoty Niepodległych Państw
Okres	od 16 czerwca 2000; do 26 lutego 2008
	Nadzwyczajny i Pełnomocny Ambasador Republiki Białorusi w Chińskiej Republice Ludowej
Okres	od 27 lutego 1995; do 10 marca 2000
Następca	Uładzimir Rusakiewicz
	Nadzwyczajny i Pełnomocny Ambasador Republiki Białorusi w Mongolii
Okres	od 9 października 1998; do 10 marca 2000
	Pierwszy Zastępca Przewodniczącego Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji
Okres	od 24 marca 1992; do 10 kwietnia 1995
	Deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR / Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji
Okres	od 1990; do 10 kwietnia 1995

Wiaczasłau Mikałajewicz Kuzniacou (biał. Вячаслаў Мікалаевіч Кузняцоў^[a], ros. Вячеслав Николаевич Кузнецов, Wiaczesław Nikołajewicz Kuzniecow; ur. 21 lutego 1947) – białoruski polityk, w latach 1990–1995 deputowany do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR / Rady Najwyższej Republiki Białorusi XII kadencji, w latach 1995–2000 ambasador Białorusi w Chińskiej Republice Ludowej i w Mongolii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 21 lutego 1947 roku. Ukończył Miński Instytut Radiotechniczny i Mińską Wyższą Szkołę Partyjną. Pełnił funkcję przewodniczącego Sowieckiej Rejonowej Rady Deputowanych Ludowych miasta Mińska^[1]. W 1990 został deputowanym ludowym do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR z Kolcowskiego Okręgu Wyborczego Nr 34 miasta Mińska^[2]. Od 24 marca 1992 roku pełnił w niej funkcję pierwszego zastępcy przewodniczącego^[3], a w styczniu 1994 po rezygnacji Stanisłaua Szuszkiewicza pełnił obowiązki przewodniczącego. 27 lutego 1995 roku został mianowany przez prezydenta Nadzwyczajnym i Pełnomocnym Ambasadorem Republiki Białorusi w Chińskiej Republice Ludowej^[4], w związku z czym 10 kwietnia 1995 roku jego mandat deputacki został wygaszony^[2]. 9 października 1998 roku został mianowany jednocześnie Ambasadorem Białorusi w Mongolii^[5]. Obie funkcje pełnił do 10 marca 2000 roku^[6]. Od 16 czerwca 2000 roku^[7] do 26 lutego 2008 roku był Stałym Pełnomocnym Przedstawicielem Republiki Białorusi przy Statutowych i Innych Organach Wspólnoty Niepodległych Państw^[8].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Gramota Pochwalna Rady Ministrów Republiki Białorusi (21 lutego 1997) – za aktywną działalność na rzecz realizacji zewnętrznej politycznej strategii Republiki Białorusi, wzmacnianie autorytetu państwa na arenie międzynarodowej i w związku z 50-leciem dnia urodzenia^[9];
Gramota Pochwalna Rady Ministrów Republiki Białorusi (20 lutego 2007) – za wieloletnią owocną pracę w organach państwowych, znaczny wkład w rozwój i umocnienie efektywnego współdziałania Białorusi z krajami Wspólnoty Niepodległych Państw^[10].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Вячаслаў Мікалаевіч Кузьняцоў (czyt. Wiaczasłau Mikałajewicz Kuźniacou).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Kto… ↓, s. 151
↑ ^a ^b М. Гриб: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 10 апреля 1995 г. №3695-XII. bankzakonov.com, 1995-04-10. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-15)]. (ros.).
↑ С. Шушкевич: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 24 марта 1992 г. №1543-XII. bankzakonov.com, 1992-03-24. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-15)]. (ros.).
↑ А. Лукашэнка: Указ Прэзiдэнта Рэспублікі Беларусь ад 27 лютага 1995 г. №91. bankzakonov.com, 1995-02-27. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-14)]. (biał.).
↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 9 октября 1998 г. №490. pravo.levonevsky.org, 1998-10-09. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)]. (ros.).
↑ А. Лукашэнка: Указ Прэзiдэнта Рэспублікі Беларусь ад 10 сакавiка 2000 г. №121. bankzakonov.com, 2000-03-10. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-14)]. (biał.).
↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 16 июня 2000 г. №346. bankzakonov.com, 2000-06-16. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-30)]. (ros.).
↑ А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 26 февраля 2008 г. №119. bankzakonov.com, 2008-02-26. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-02)]. (ros.).
↑ С. Линг: Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 21 февраля 1997 г. №111. levonevski.net, 1997-02-21. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-26)]. (ros.).
↑ С. Сідорскі: Пастанова Савета міністраў Рэспублікі Беларусь ад 20 лютага 2007 г. №217. bankzakonov.com, 2007-02-20. [dostęp 2016-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-17)]. (biał.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.

[a1-1] Zapis według oficjalnego wariantu języka białoruskiego. Alternatywna forma zapisu, według tzw. wariantu klasycznego (taraszkiewicy): Вячаслаў Мікалаевіч Кузьняцоў (czyt. Wiaczasłau Mikałajewicz Kuźniacou).

[a-2] Kto… ↓, s. 151

[c-3] М. Гриб: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 10 апреля 1995 г. №3695-XII. bankzakonov.com, 1995-04-10. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-15)]. (ros.).

[d-4] С. Шушкевич: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 24 марта 1992 г. №1543-XII. bankzakonov.com, 1992-03-24. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-15)]. (ros.).

[e-5] А. Лукашэнка: Указ Прэзiдэнта Рэспублікі Беларусь ад 27 лютага 1995 г. №91. bankzakonov.com, 1995-02-27. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-14)]. (biał.).

[f-6] А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 9 октября 1998 г. №490. pravo.levonevsky.org, 1998-10-09. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-02)]. (ros.).

[g-7] А. Лукашэнка: Указ Прэзiдэнта Рэспублікі Беларусь ад 10 сакавiка 2000 г. №121. bankzakonov.com, 2000-03-10. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-14)]. (biał.).

[h-8] А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 16 июня 2000 г. №346. bankzakonov.com, 2000-06-16. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-30)]. (ros.).

[i-9] А. Лукашенко: Указ Президента Республики Беларусь от 26 февраля 2008 г. №119. bankzakonov.com, 2008-02-26. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-02)]. (ros.).

[b-10] С. Линг: Постановление Совета Министров Республики Беларусь от 21 февраля 1997 г. №111. levonevski.net, 1997-02-21. [dostęp 2021-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-26)]. (ros.).

[j-11] С. Сідорскі: Пастанова Савета міністраў Рэспублікі Беларусь ад 20 лютага 2007 г. №217. bankzakonov.com, 2007-02-20. [dostęp 2016-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-17)]. (biał.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Przewodniczący Rady Najwyższej Republiki Białorusi	Stanisłau Szuszkiewicz (1991–1994) Wiaczasłau Kuzniacou (p.o., 1994) Mieczysłau Hryb (1994)
Prezydent Republiki Białorusi	Alaksandr Łukaszenka (1994–2020, od 2020 częściowo nieuznawany) Siamion Szarecki (wg Konstytucji z 1994 roku – p.o. od 1999)