Wiatka (rasa koni)

Wiatka (koń), koń wiacki – rasa małego, prymitywnego konia rolniczego pochodzącego z Rosji.

Pochodzenie i historia: Jest to rasa pochodząca od tarpana obok konika bośniackiego, konika polskiego, konia huculskiego i kuca Sorraia. Została uformowana w dorzeczu Wiatki i Obwy na zachód od Uralu około XVIII wieku. W 1945 roku utworzono pierwsze ośrodki hodowlane jeszcze w ZSRR.

Budowa: Koń ten jest niewielki, osiąga wysokość wynoszącą około 130-140 cm, zwykle nie przekraczając 145 cm w kłębie. Głowa jest nieduża, sucha z małym pyskiem o prostym profilu i szeroko rozstawionymi ganaszami, szyja krótka, tułów zwięzły, a grzbiet szeroki, zad spadzisty, kończyny krótkie i mocne, kopyta małe i twarde, bujna grzywa i ogon. Maść bułana, gniada i myszata, bardzo często z ciemną pręgą grzbietową.

Wykorzystanie: Zbliżony typem do tarpana pożyteczny, mały koń wiacki doskonale sprawdza się w zaprzęgu. Już w XIX wieku znane były z tzw. trojek - rosyjskich zaprzęgów pocztowych. Ponadto wykorzystywany jest do transportu, przy wyrębie drzew oraz różnorakich prac rolniczych. Doskonale sprawdza się w trudnych warunkach ze względu na nieduże wymagania i wytrzymałość.

Bibliografia

• M.Kulisa, M.Pieszka, J.Łuszczyński Konie, Kraków ISBN 83-89550-08-3

Linki zewnętrzne

• Serwer Breeds of Livestock. ansi.okstate.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-17)].