Wieńczysław Chalecki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wieńczysław Chalecki
major audytor major audytor
Data i miejsce urodzenia

1885
Winnica

Data śmierci

1941

Przebieg służby
Lata służby

1920–1934

Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Późniejsza praca

adwokat

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Wieńczysław Chalecki (ur. 23 lutego 1885 w Winnicy, zm. 1941) – major audytor Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 23 lutego 1885 w Winnicy w Rosji. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie w Kijowie.

26 lipca 1920 ochotniczo wstąpił do Wojska Polskiego. Był sędzią śledczym Sądu Polowego 4 Armii. Później był sędzią śledczym sądu Grupy Bieniakonie. Został zweryfikowany jako kapitan Korpusu Sądowego ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919.

We wrześniu 1922 został podprokuratorem Wojskowego Sądu Okręgowego Nr II w Lublinie. Od 15 stycznia 1926 był sędzią śledczym Wojskowego Sądu Okręgowego Nr III w Wilnie. Zajmował się sprawami szpiegostwa i działalności komunistycznej, zyskując bardzo dobrą opinię przełożonych.

1 stycznia 1931 awansował na majora. Był prokuratorem przy Wojskowym Sądzie Okręgowym Nr III, a następnie sędzią orzekającym tego sądu. W 1934 przeszedł w stan spoczynku. Prowadził kancelarię adwokacką przy ul. Witebskiej 13 w Wilnie. Występował jako obrońca w procesach wojskowych.

Wiosną 1941 został aresztowany przez NKWD. Prawdopodobnie został zamordowany w nieznanym miejscu.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 17 marca 1930 „za zasługi na polu bezpieczeństwa wojska” M.P. z 1930 r. nr 98, poz. 144

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leszek Kania, Słownik biograficzny oficerów-audytorów służby sprawiedliwości Wojska Polskiego 1914-1945, Wojskowy Przegląd Prawniczy nr 3 z 2004, s. 112-113.