Wiechlina łąkowa

Wiechlina łąkowa
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	wiechlinowate
Rodzaj	wiechlina
Gatunek	wiechlina łąkowa
	Nazwa systematyczna
	Poa pratensis L.; Sp. Pl.: 67 (1753)
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiechlina łąkowa (Poa pratensis L.) – gatunek rośliny z rodziny wiechlinowatych (Poaceae). Jest szeroko rozprzestrzeniony na półkuli północnej – rośnie w Europie, Azji (sięgając na południowym wschodzie po Jawę i Nową Gwineę), Ameryce Północnej. Jako gatunek introdukowany rośnie w północnej i południowej Afryce, w Ameryce Południowej i w Australii^[3]. W Polsce rośnie dziko na całym niżu i w niższych położeniach górskich i jest rośliną pospolitą. Jest także rośliną uprawną.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Wysokość 20–70 cm, czasem wyższa, rozłogowo-kępkowa. Roślina wieloletnia. Wytwarza liczne rozłogi tworzące gęstą i równą darń. Na źdźble występują liczne martwe pochwy liściowe.
Liście: Blaszki liściowe, ciemnozielone, o długości ok. 20 cm, obficie unerwione z charakterystycznymi rowkami wzdłuż nerwu środkowego. U podstawy liścia występuje krótki, ucięty lub zaokrąglony języczek.
Kwiaty: Kwiatostan w postaci wiechy o długości ok. 20 cm. Wiecha w okresie kwitnienia jest rozpierzchła, potem ścieśnia się. Z drobnych, jajowatych, brunatnych kłosków wyrasta od 2 do 5 żółtych kwiatków o plewach równej długości. Znamiona słupka piórkowate, pylniki niebieskawe. Okres kwitnienia - od maja do sierpnia.
Owoce: Oplewione ziarniaki o barwie szarawej, szerokości do 1 mm i długości do 4 mm.

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Porasta łąki i zarośla. Pospolita trawa niezbyt wilgotnych terenów niżowych. W górach rośnie aż po piętro kosówki. Hemikryptofit.

W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Molinio-Arrhenatheretea^[5].

Systematyka i zmienność[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z wiechliną spłaszczoną i wiechliną zwyczajną^[6].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Trawa uprawna o bardzo dobrych właściwościach pastewnych. Stosowana na średnio wilgotne łąki, pastwiska oraz inne użytki zielone, takie jak trawniki czy obiekty sportowe, często w mieszance z nasionami innych traw.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-04] (ang.).
↑ ^a ^b Poa pratensis L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-09] .
↑ Poa pratensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2011-01-04] (ang.).

[powo-3] Poa pratensis L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-05-09] .

[iucn-4] Poa pratensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[5] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[6] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]