Wielka Brdarowa Grapa
 Brdarowe Grapy, widok głównej grani Tatr | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
1860 m n.p.m. |
| Wybitność |
159 m |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′48,7″N 19°56′33,1″E/49,196861 19,942528
| |
Wielka Brdarowa Grapa (słow. Veľká brdárova grapa, 1860 m[1], wg wcześniejszych pomiarów 1859 lub 1870 m) – najwyższa kulminacja Brdarowych Grap, bocznej grani Liptowskich Kop w słowackich Tatrach. Znajduje się w grzbiecie, który od masywu Wielkiej Kopy Koprowej odgałęzia się w kierunku zachodnim, potem skręca na południowy zachód. Pomiędzy Wielką Kopą Koprową a Wielką Brdarową Grapą znajduje się przełęcz Brdarowy Przechód (1701 m), natomiast odcinek grzbietu łączący Wielką i Pośrednią Brdarową Grapę jest prawie poziomy, bez wcięcia i zarośnięty kosodrzewiną. Południowo-wschodnie stoki Wielkiej Brdarowej Grapy opadają do doliny Koprowicy, północno-zachodnie do Doliny Szpaniej[2][1]. W zachodnim kierunku odchodzi od niej porośnięta kosodrzewiną grzęda, która wkrótce rozgałęzia się na dwa ramiona obejmujące Żleb Pitnej Wody mający wylot w okolicy Ubogich Polan w Dolinie Cichej[3]. W zimie spod szczytu Wielkiej Brdarowej Grapy do Koprowicy i doliny Cichej (Żlebem Pitnej Wody) schodzą lawiny[2].
Wielka Brdarowa Grapa to dziki, porośnięty lasem i kosodrzewiną masyw. Dawniej jej szczytowe partie były wypasane, po zaprzestaniu wypasu i utworzeniu TANAP-u zarastają kosodrzewiną[3]. W podhalańskiej gwarze, zarówno polskiej, jak i słowackiej, grapą nazywano strome i urwiste zbocze, grzbiet lub wzniesienie[4]. Od 1949 r. cały rejon Liptowskich Kop stanowi zamknięty dla turystów obszar ochrony ścisłej TANAP-u[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
- ↑ a b Tatry Zachodnie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2009/10, ISBN 83-87873-36-5.
- ↑ a b c Władysław Cywiński. Szpiglasowy Wierch. Przewodnik szczegółowy, tom 11. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2005, ISBN 83-7104-034-2.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.