Wiesław Domaniewski

Wiesław Domaniewski
Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1896 ; Warszawa
Data i miejsce śmierci	29 października 1992 ; Bydgoszcz
Rodzaj działalności	społeczna, historyczna, bankowa, dyplomatyczna
	Prezes
Przynależność	Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce
Okres urzędowania	od 28 marca 1969; do 17 marca 1972
Poprzednik	Henryk Korab-Janiewicz
Następca	Jan Fryling
	Odznaczenia

Wiesław Domaniewski (ur. 2 stycznia 1896 w Warszawie, zm. 29 października 1992 w Bydgoszczy) – żołnierz, działacz polityczny i społeczny, prezes Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 2 stycznia 1896 w Warszawie. Był synem Czesława Domaniewskiego h. Lubicz (1861–1936) i Zofii z domu Janiszewska h. Ostoja. Miał brata Jerzego (zm. 1945 w Oranienburgu) i trzy siostry: Irenę (1894–1984), Halinę (1897–1973) i Wandę (1899–1977). Jego żoną była Zofia Domaniewska z domu Godlewska (zm. 1983).

Od 1916 był członkiem POW. W latach 1919–1920 w czasie wojny polsko-bolszewickiej służąc w 35 pułku piechoty walczył na Wołyniu. W 1921 ukończył studia na Wydziale Prawa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, w latach późniejszych naukę kontynuował w Berlinie i Paryżu. W okresie 1921–1922 pracował w warszawskiej ekspozyturze Związku Przemysłowców Bielsko-Bialskich. Od 1926 pracował w Prezydium Rady Ministrów. W latach 1928–1930 był zastępcą Sekretarza Państwowego Banku Rolnego, 1932–1933 radcą finansowym Ambasady RP w Paryżu, 1933– naczelnik wydziału w Ministerstwie Skarbu^[1], 1937–1939 dyrektorem Departamentu Obrotu Pieniężnego Banku Polskiego. W lipcu 1939 został mianowany wiceprezesem Banku Gospodarstwa Krajowego. Po wybuchu II wojny światowej wraz z gen. Romanem Góreckim przeprowadzili akcję ratowania aktywów Banku Polskiego, a także wywiózł z Polski najcenniejsze zabytki piśmiennictwa, w tym pelplińską Biblię Gutenberga. W latach 1942–1944 pełnił funkcję Radcy Ekonomicznego Ambasady RP w Waszyngtonie. Po zakończeniu wojny pozostał na emigracji w USA. Był długoletnim członkiem Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce. W 1958 był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej, w latach 1967–1987 był członkiem Rady Instytutu, a w latach 1972–1980 był skarbnikiem Instytutu. Od 28 marca 1969 do 17 marca 1972 był prezesem Instytutu.

Zmarł 29 października 1992 w Bydgoszczy, a 18 grudnia 1992 został pochowany na Cmentarzu Les Champeaux w Montmorency pod Paryżem.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1936)^[2]
Złoty Krzyż Zasługi (10 listopada 1933)^[1]
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Wazów (Szwecja, 1937)^[3]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu rokowań finansowo-gospodarczych”.
↑ M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi w służbie państwowej”.
↑ Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 165

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Biogram Wiesława Domaniewskiego na stronie Instytutu Józefa Piłsudskiego w Ameryce
Krzysztof Nierzwicki, Oddany sprawie - wywiad rzeka z Profesorem Janem Domaniewskim, UMK w Toruniu Collegium Medicum im. L.Rydigera, Bydgoszcz 2009.

[:0-1] M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 278 „za zasługi na polu rokowań finansowo-gospodarczych”.

[2] M.P. z 1936 r. nr 263, poz. 468 „za zasługi w służbie państwowej”.

[3] Sveriges statskalender / 1940. Bihang, s. 165

[1]

[2]

[3]