Wieszak (kolej)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wieszak - element kolejowej sieci trakcyjnej - metalowy odcinek liny, najczęściej miedzianej, służący do zawieszenia i biorący udział w przekazaniu energii elektrycznej do przewodu jezdnego. Wieszaki mają różną długość w zależności od odległości między przewodem jezdnym a liną nośną. Utrzymują przewód jezdny na stałej wysokości nad osią toru; na PKP jest to wysokość 5600 mm nad główką szyny, z odchyleniami w granicach od 4850 do 6100 mm[1]. Wieszaki nie są stosowane na płaskiej sieci trakcyjnej, tj. pozbawionej liny nośnej.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bohdan Cywiński: Encyklopedia Kolejnictwa. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1966, s. 294-297.