Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Półkozic

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zajawka artykułu Półkozic


[[Plik:POL COA Półkozic.svg|left|100px]]
'''[[Półkozic]]''' (''Kozic, Oślagłowa, Ośle Uszy, Połkoza, Połkozic, Połukoza, Połukozic, Pułkoza, Żebro'') – polski [[herb szlachecki]], noszący [[zawołanie|zawołania]] ''Połkoza'' i ''Połukoza''. Występował głównie w [[województwo krakowskie (I Rzeczpospolita)|ziemi krakowskiej]], [[województwo lubelskie (I Rzeczpospolita)|lubelskiej]], [[województwo łęczyckie|łęczyckiej]] i [[województwo sieradzkie (I Rzeczpospolita)|sieradzkiej]]. W wyniku [[Unia horodelska|unii horodelskiej]] w przeniesiony na [[Litwa|Litwę]]. Spośród około 270 rodów ([[Tadeusz Gajl]] podaje 274) używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali [[Ligęzowie herbu Półkozic|Ligęzowie]]. [[Adam Mickiewicz]] spopularyzował ten herb, przypisując go w ''Panu Tadeuszu'' fikcyjnej rodzinie Horeszków. ''[[Półkozic|Czytaj więcej …]]''
Półkozic (Kozic, Oślagłowa, Ośle Uszy, Połkoza, Połkozic, Połukoza, Połukozic, Pułkoza, Żebro) – polski herb szlachecki, noszący zawołania Połkoza i Połukoza. Występował głównie w ziemi krakowskiej, lubelskiej, łęczyckiej i sieradzkiej. W wyniku unii horodelskiej w przeniesiony na Litwę. Spośród około 270 rodów (Tadeusz Gajl podaje 274) używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali Ligęzowie. Adam Mickiewicz spopularyzował ten herb, przypisując go w Panu Tadeuszu fikcyjnej rodzinie Horeszków. Czytaj więcej …

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2010-04-17[edytuj | edytuj kod]

Półkozic (Kozic, Oślagłowa, Ośle Uszy, Połkoza, Połkozic, Połukoza, Połukozic, Pułkoza, Żebro) – polski herb szlachecki, noszący zawołania Połkoza i Połukoza. Występował głównie w ziemi krakowskiej, lubelskiej, łęczyckiej i sieradzkiej. W wyniku unii horodelskiej przeniesiony na Litwę. Spośród około 270 rodów (Tadeusz Gajl podaje 274) używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali Ligęzowie. Adam Mickiewicz spopularyzował ten herb, przypisując go w Panu Tadeuszu fikcyjnej rodzinie Horeszków.

2010-04-24[edytuj | edytuj kod]

Półkozic (Kozic, Oślagłowa, Ośle Uszy, Połkoza, Połkozic, Połukoza, Połukozic, Pułkoza, Żebro) – polski herb szlachecki, noszący zawołania Połkoza i Połukoza. Występował głównie w ziemi krakowskiej, lubelskiej, łęczyckiej i sieradzkiej. W wyniku unii horodelskiej przeniesiony na Litwę. Spośród około 270 rodów (Tadeusz Gajl podaje 274) używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali Ligęzowie. Adam Mickiewicz spopularyzował ten herb, przypisując go w Panu Tadeuszu fikcyjnej rodzinie Horeszków.

2010-05-01[edytuj | edytuj kod]

Półkozic (Kozic, Oślagłowa, Ośle Uszy, Połkoza, Połkozic, Połukoza, Połukozic, Pułkoza, Żebro) – polski herb szlachecki, noszący zawołania Połkoza i Połukoza. Występował głównie w ziemi krakowskiej, lubelskiej, łęczyckiej i sieradzkiej. W wyniku unii horodelskiej przeniesiony na Litwę. Spośród około 270 rodów (Tadeusz Gajl podaje 274) używających Półkozica największe znaczenie uzyskali Ligęzowie. Adam Mickiewicz spopularyzował ten herb, przypisując go w Panu Tadeuszu fikcyjnej rodzinie Horeszków.

2021-05-06[edytuj | edytuj kod]

Półkozic – polski herb szlachecki, noszący zawołania Połkoza oraz Połukoza. Występował głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej, lubelskiej, łęczyckiej oraz sieradzkiej. W wyniku unii horodelskiej w 1413 roku przeniesiony na Litwę. Najwcześniejsze źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza, który zalicza go do rdzennie polskich. Zapisuje on informacje o herbie wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich. Spośród około 270 rodów używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali Ligęzowie. Chorągiew z Półkozicem Jana Ligęzy brała udział w Bitwie pod Grunwaldem. Adam Mickiewicz spopularyzował ten herb, przypisując go w Panu Tadeuszu fikcyjnej rodzinie Horeszków. Czytaj więcej…

2021-05-13[edytuj | edytuj kod]

Półkozic – polski herb szlachecki, noszący zawołania Połkoza oraz Połukoza. Występował głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej, lubelskiej, łęczyckiej oraz sieradzkiej. W wyniku unii horodelskiej w 1413 roku przeniesiony na Litwę. Najwcześniejsze źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza, który zalicza go do rdzennie polskich. Zapisuje on informacje o herbie wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich. Spośród około 270 rodów używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali Ligęzowie. Chorągiew z Półkozicem Jana Ligęzy brała udział w Bitwie pod Grunwaldem. Adam Mickiewicz spopularyzował ten herb, przypisując go w Panu Tadeuszu fikcyjnej rodzinie Horeszków. Czytaj więcej…

2021-05-20[edytuj | edytuj kod]

Półkozic – polski herb szlachecki, noszący zawołania Połkoza oraz Połukoza. Występował głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej, lubelskiej, łęczyckiej oraz sieradzkiej. W wyniku unii horodelskiej w 1413 roku przeniesiony na Litwę. Najwcześniejsze źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza, który zalicza go do rdzennie polskich. Zapisuje on informacje o herbie wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich. Spośród około 270 rodów używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali Ligęzowie. Chorągiew z Półkozicem Jana Ligęzy brała udział w Bitwie pod Grunwaldem. Adam Mickiewicz spopularyzował ten herb, przypisując go w Panu Tadeuszu fikcyjnej rodzinie Horeszków. Czytaj więcej…

2021-05-27[edytuj | edytuj kod]

Półkozic – polski herb szlachecki, noszący zawołania Połkoza oraz Połukoza. Występował głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej, lubelskiej, łęczyckiej oraz sieradzkiej. W wyniku unii horodelskiej w 1413 roku przeniesiony na Litwę. Najwcześniejsze źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza, który zalicza go do rdzennie polskich. Zapisuje on informacje o herbie wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich. Spośród około 270 rodów używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali Ligęzowie. Chorągiew z Półkozicem Jana Ligęzy brała udział w Bitwie pod Grunwaldem. Adam Mickiewicz spopularyzował ten herb, przypisując go w Panu Tadeuszu fikcyjnej rodzinie Horeszków. Czytaj więcej…

2021-06-03[edytuj | edytuj kod]

Półkozic – polski herb szlachecki, noszący zawołania Połkoza oraz Połukoza. Występował głównie w ziemi krakowskiej, sandomierskiej, lubelskiej, łęczyckiej oraz sieradzkiej. W wyniku unii horodelskiej w 1413 roku przeniesiony na Litwę. Najwcześniejsze źródło heraldyczne wymieniające herb to datowane na lata 1464–1480 Insignia seu clenodia Regis et Regni Poloniae polskiego historyka Jana Długosza, który zalicza go do rdzennie polskich. Zapisuje on informacje o herbie wśród 71 najstarszych polskich herbów szlacheckich. Spośród około 270 rodów używających Półkozica, największe znaczenie uzyskali Ligęzowie. Chorągiew z Półkozicem Jana Ligęzy brała udział w Bitwie pod Grunwaldem. Adam Mickiewicz spopularyzował ten herb, przypisując go w Panu Tadeuszu fikcyjnej rodzinie Horeszków. Czytaj więcej…