Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Wielka Synagoga w Warszawie

Zajawka artykułu Wielka Synagoga w Warszawie

[[Plik:Warszawa.synagoga.wielka.jpg|100px|left]]
'''[[Wielka Synagoga w Warszawie]]''' – nieistniejąca obecnie, największa [[synagoga]] znajdująca się w [[Warszawa|Warszawie]], przy [[Ulica Tłomackie w Warszawie|placu Tłomackie]] 7. Były symbol [[judaizm reformowany|żydostwa postępowego]] Warszawy oraz jedna z najwspanialszych [[Polska|polskich]] budowli [[XIX wiek]]u. Uroczyście otwarta [[26 września]] [[1878]] roku w święto [[Rosz ha-Szana]], czyli żydowski [[Nowy Rok]]. Została osobiście wysadzona przez [[Jürgen Stroop|Jürgena Stroopa]] dnia [[16 maja]] [[1943]] jako ostatni akt niszczenia przez Niemców [[Getto warszawskie|getta żydowskiego w Warszawie]]. W [[XVIII wiek]]u w [[Europa Zachodnia|Europie Zachodniej]] został zapoczątkowany ruch [[Żydzi|hebrajskiego]] [[Oświecenie (epoka)|oświecenia]], tzw. [[haskala]] z centrum w [[Berlin]]ie. Zwolennicy tego ruchu zgromadzeni wokół [[Moses Mendelssohn|Mosesa Mendelssohna]] propagowali m.in. nowoczesne świeckie nauczanie, podejmowanie pracy w zawodach nie związanych z handlem i rzemiosłem, żądając także [[emancypacja|emancypacji]] kobiet i unowocześnienia własnej kultury. Zwolennicy haskali chcieli w Warszawie otworzyć własny dom modlitwy niezależnie od licznych tu ortodoksyjnych wyznawców [[judaizm]]u. W ten sposób w roku [[1802]] wzniesiona została za ówczesnym [[ratusz]]em miejskim w [[Pałac Jabłonowskich w Warszawie|Pałacu Jabłonowskich]] [[Stara Niemiecka Synagoga w Warszawie|synagoga na ul. Daniłłowiczowskiej]], która już wkrótce okazała się za mała. W [[1843]] w jej miejscu powstała [[Niemiecka Synagoga w Warszawie|nowa synagoga]], która podobnie jak i poprzednia już po kilkunastu latach była za ciasna. ''[[Wielka Synagoga w Warszawie|Czytaj więcej …]]''

Wielka Synagoga w Warszawie – nieistniejąca obecnie, największa synagoga znajdująca się w Warszawie, przy placu Tłomackie 7. Były symbol żydostwa postępowego Warszawy oraz jedna z najwspanialszych polskich budowli XIX wieku. Uroczyście otwarta 26 września 1878 roku w święto Rosz ha-Szana, czyli żydowski Nowy Rok. Została osobiście wysadzona przez Jürgena Stroopa dnia 16 maja 1943 jako ostatni akt niszczenia przez Niemców getta żydowskiego w Warszawie. W XVIII wieku w Europie Zachodniej został zapoczątkowany ruch hebrajskiego oświecenia, tzw. haskala z centrum w Berlinie. Zwolennicy tego ruchu zgromadzeni wokół Mosesa Mendelssohna propagowali m.in. nowoczesne świeckie nauczanie, podejmowanie pracy w zawodach nie związanych z handlem i rzemiosłem, żądając także emancypacji kobiet i unowocześnienia własnej kultury. Zwolennicy haskali chcieli w Warszawie otworzyć własny dom modlitwy niezależnie od licznych tu ortodoksyjnych wyznawców judaizmu. W ten sposób w roku 1802 wzniesiona została za ówczesnym ratuszem miejskim w Pałacu Jabłonowskich synagoga na ul. Daniłłowiczowskiej, która już wkrótce okazała się za mała. W 1843 w jej miejscu powstała nowa synagoga, która podobnie jak i poprzednia już po kilkunastu latach była za ciasna. Czytaj więcej …

Ostatnia ekspozycja: 2007-09-05

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2007-09-05

Wielka Synagoga w Warszawie – nieistniejąca obecnie, największa synagoga znajdująca się w Warszawie, przy placu Tłomackie 7. Były symbol żydostwa postępowego Warszawy oraz jedna z najwspanialszych polskich budowli XIX wieku. Uroczyście otwarta 26 września 1878 roku w święto Rosz ha-Szana, czyli żydowski Nowy Rok. Została osobiście wysadzona przez Jürgena Stroopa dnia 16 maja 1943 jako ostatni akt niszczenia przez Niemców getta żydowskiego w Warszawie. W XVIII wieku w Europie Zachodniej został zapoczątkowany ruch hebrajskiego oświecenia, tzw. haskala z centrum w Berlinie. Zwolennicy tego ruchu zgromadzeni wokół Mosesa Mendelssohna propagowali m.in. nowoczesne świeckie nauczanie, podejmowanie pracy w zawodach nie związanych z handlem i rzemiosłem, żądając także emancypacji kobiet i unowocześnienia własnej kultury. Zwolennicy haskali chcieli w Warszawie otworzyć własny dom modlitwy niezależnie od licznych tu ortodoksyjnych wyznawców judaizmu. W ten sposób w roku 1802 wzniesiona została za ówczesnym ratuszem miejskim w Pałacu Jabłonowskich synagoga na ul. Daniłłowiczowskiej, która już wkrótce okazała się za mała. W 1843 w jej miejscu powstała nowa synagoga, która podobnie jak i poprzednia już po kilkunastu latach była za ciasna.