Przejdź do zawartości

Wiktor Felicjan Przelaskowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Felicjan Przelaskowski
Data i miejsce urodzenia

23 października 1892
Mińsk

Data i miejsce śmierci

1 października 1975
Warszawa

profesor nauk technicznych
Specjalność: elektryfikacja kolei
Alma Mater

Instytut Elektrotechniczy w Petersburgu

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Warszawska

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
Grób Wiktora Przelaskowskiego na cmentarzu Powązkowskim

Wiktor Felicjan Przelaskowski (ur. 23 października 1892 w Mińsku, zm. 1 października 1975 w Warszawie) – inżynier elektryk, wykładowca Politechniki Warszawskiej, jeden z organizatorów elektryfikacji kolei w Polsce[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny Przelaskowskich herbu Szreniawa[2]. Był synem Anieli z Janickich i pochodzącego z rodziny ziemiańskiej inżyniera geologa Mikołaja Przelaskowskiego. Maturę zdał w gimnazjum w Mińsku, w którym został później nauczycielem. W 1919 r. przyjechał do Warszawy. Był pracownikiem grupy „Siła i Światło”, Warszawskiej Dyrekcji Poczt i Telegrafów, w Szkole Teletechnicznej i w zarządzie Zakładów Ostrowieckich[1].

Kariera zawodowa – kalendarium[1]

  • 1918: dyplom inżyniera elektryka Instytut Elektrotechnicznego w Piotrogrodzie
  • 1920–1924: starszy asystent Katedry Urządzeń Elektrycznych (u Stanisława Odrowąża-Wysockiego) na Politechnice Warszawskiej,
  • 1924–1928: naczelny inżynier i kierownik budowy Międzymiastowych Kolei Elektrycznych w Zagłębiu Dąbrowskim,
  • 1928–1938: kierownik techniczny i wicedyrektor Elektrycznych Kolei Dojazdowych (EKD) w Warszawie,
  • 1938–1939: dyrektor Elektrowni Okręgowej i Sieci Elektrycznych w Zagłębiu Dąbrowskim,
  • 1940–1945: ponownie kierownik techniczny i wicedyrektor Elektrycznych Kolei Dojazdowych (EKD) w Warszawie,
  • 1948–1950: pierwszy dziekan Wydziału Elektrycznego Wieczorowej Szkoły Inżynierskiej w Warszawie,
  • 1952–1967: główny inżynier specjalista do spraw rozwoju techniki w Centralnym Biurze Studiów i Projektów Budownictwa Kolejowego w Warszawie,
  • 1950–1967: wykłady zlecone z kolejnictwa elektrycznego w Katedrze Elektrotechniki Komunikacyjnej na Politechnice Warszawskiej,
  • 1967: emerytura

Na emeryturze był organizatorem konkursów na najlepszą pracę magisterską studentów uczelni technicznych z zakresu miejskiej trakcji elektrycznej organizowanych przez SEP oraz Ministerstwo Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska.

W roku 1919 ożenił się z Janiną z Jasieńskich. Mieli jednego syna, Jerzego Bohdana (1921–1948)[1].

Zmarł 1 października 1975 w Warszawie, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 348-1-12)[3][1].

Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Jerzy Kubiatowski, Wiktor Felicjan Przelaskowski, t. 28, Polski słownik biograficzny, 1984–1985, s. 722 [dostęp 2018-03-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-03-14].
  2. Wiktor Felicjan Przelaskowski. rodprzelaskowskich.com. [dostęp 2018-03-19].
  3. Cmentarz Stare Powązki: ANIELA PRZELASKOWSKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-05].
  4. Członkowie Honorowi Stowarzyszenia Elektryków Polskich [online], Stowarzyszenie Elektryków Polskich [dostęp 2018-03-18].