Wilczyna (góra)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilczyna
Ilustracja
Widok na wzniesienie do strony północno-wschodniej z dzielnicy Bielawy Kamieniczki.
Państwo

 Polska

Pasmo

Sudety
Góry Sowie

Wysokość

665[1] m n.p.m.

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wilczyna”
Ziemia50°40′08,02″N 16°34′13,01″E/50,668894 16,570281

Wilczyna (niem. Wolfsberg, 665 m n.p.m.) – wzniesienie w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Środkowych, w środkowej części Gór Sowich.

Wzniesienie położone jest w północno-środkowej części Gór Sowich[1], około 4,9 km na południowy zachód od centrum miejscowości Bielawa. Rozległe kopulaste wzniesienie o bardzo zróżnicowanej rzeźbie i ukształtowaniu oraz dość stromych zboczach, z płaskim mało wyrazistym wierzchołkiem, górujące od południowego zachodu nad dzielnicą Bielawy Kamieniczki, gdzie znajduje się Jezioro Bielawskie[1].

Wznosi się na końcu długiego, bocznego grzbietu odchodzącego w kierunku północnym od Słonecznej, w niewielkiej odległości od wzniesienia Kopista położonego po południowej stronie, od którego oddzielone jest niewielkim siodłem[2]. Wzniesienie wyraźnie wydzielają od północnego zachodu i od południowego wschodu, doliny potoków Brzęczeka prawego dopływu Piławy. Od sąsiednich wzniesień: Wrona (692 m n.p.m.), Kawka, (705 m n.p.m.) i Żebrak (716 m n.p.m.) położonych po zachodniej stronie oddzielone jest Doliną Kamienną najładniejszą doliną, którą płynie główny środkowy potok Brzęczek, zbocza doliny miejscami przechodzą w małe urwiska skalne. Wzniesienie zbudowane z prekambryjskich gnejsów i migmatytów[1]. Zbocza wzniesienia pokrywa niewielka warstwa młodszych osadów z okresu zlodowaceń plejstoceńskich[1]. Cała powierzchnia wzniesienia łącznie z partią szczytową porośnięta jest lasem świerkowym regla dolnego[1]. Niewielką część północno-wschodniego zbocza u podnóża zajmują, górskie łąki i użytki rolne. Zboczami poniżej szczytu prowadzi kilka leśnych ścieżek, po zachodniej stronie wzniesienia Doliną Kamienną prowadzi wzdłuż potoku Brzęczek leśna droga[1]. U podnóża wzniesienia, po wschodniej stronie, położona jest Bielawa. Położenie wzniesienia, charakterystyczny kopulasty kształt i zróżnicowana rzeźba czynią wzniesienie rozpoznawalnym w terenie.

Wzniesienie znajduje się na terenie Parku Krajobrazowego Gór Sowich[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 431. ISBN 83-85773-12-6.
  2. Rysunek układu grzbietów Gór Sowich w opracowaniu M.Staffy (nazwy szczytów zostały naniesione przez nieznanego autora). W: Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (red.). T. 11: Góry Sowie. Wrocław: Wydawnictwo I–BiS, 1995, s. 21. ISBN 83-85773-12-6.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]